Ferrie Weeda neemt de lezer maandelijks mee in zijn blik op de stad. Deze keer: Willem & Willem waren een rotsvast baken in zijn wijk Delfshaven.
Willem is dood.
Willem van Willem & Willem.
Van Willem & Willem van de poppen.
Van die poppen in het raam op de Willem Buytewechstraat.
Ik dacht: ik zet het onder elkaar, anders komt de lezer niet door de eerste regel heen. Willem van Willem & Willem. Willem van Willem & Willem van de poppen – dat lijkt meer op een streepjescode dan op een Nederlandse zin. Maar het gaat dus om mijn buurmannen, die allebei Willem heetten, en nu allebei dood zijn.
Ze waren al sinds wijkheugenis samen, Willem & Willem, alias ‘Die ouwe nichten met die poppen’. Afzonderlijk stonden ze bekend als Blonde Willem en Bruine Willem (hoewel Blonde Willem al tijden kaal was, en Bruine Willem volgens huidige conventies ‘Willem met een Indische migratie-achtergrond’ zou heten).
Al één reactie — discussieer mee!
Prachtig! Ik ken de vensterbank, maar het verhaal daarbij absoluut niet. Prachtig melancholisch kerstverhaal. Hopelijk wil Museum Rotterdam de poppen hebben. Support your local Willem Buytewechstraat!