Op de gesloten afdeling van Antonius op de Nieuwe Binnenweg voor dementerenden staart Hans in een fleurig geblokt overhemd aan tafel voor zich uit. In de gemeenschappelijke ruimte wordt een man in een rolstoel gevoerd, een vrouw loopt in zichzelf prevelend rondjes en buiten slaakt een man in een rolstoel ijselijke kreten. Het is zaterdagochtend en buiten is het een graad of drie. Te midden van dit tafereel staat een groep vrijwilligers om mensen op te halen voor een ‘gelukswandeling’. Joke is van hen de meest ervaren en neemt het voortouw. Al snel is duidelijk dat de vrouw die rondjes loopt zin heeft om mee te gaan. Hans heeft meer overredingskracht nodig, maar daar is Joke de uitgelezen persoon voor. Ze sjort hem uit zijn stoel.
