Een jongetje van tien maanden wiens dood zo veel besproken is, verdient geen naamloos graf. Na het lezen van het interview met Efe’s moeder, overheerste dat gevoel bij één Rotterdammer, die niet bij naam genoemd wil worden. “Want het gaat niet om mij, het gaat erom dat wij als Rotterdammers dit gezin met zijn allen dit kunnen geven.”
Op het moment dat Efe stierf, maakte zijn dood al veel los. “Nu las ik Nataly’s verhaal en dacht: het zal je maar gebeuren. Goed of fout, dit gezin is uiteindelijk gewoon in de steek gelaten. Het liefst wilde ik ter plekke haar die grafsteen geven, maar ik heb dat geld ook niet.”
