Ga naar de inhoud

Studenten in de frontlinie — betaald artikel

Dit artikel is voorzien van een blokkade in verband met betaalde toegang, waardoor een gedeelte van de inhoud pas leesbaar is wanneer je bent ingelogd en beschikt over een geldig abonnement.

Bureau Frontlijn komt sinds 2006 achter de voordeur bij gezinnen met complexe en weerbarstige problemen. Dat doet het projectbureau met hulp van veel studenten. De voordelen daarvan zijn onmiskenbaar, maar er zitten ook haken en ogen aan de inzet van jonge, onervaren studenten in gezinnen met complexe problemen.

“Ik denk dat ik de kinderbescherming bel. Dan gaat mijn zoon naar een pleeggezin, kan ik werken en mijn schuld aflossen.” In haar keurige flat kijkt Sarina haar begeleider Sharon een beetje moedeloos aan. “Ik weet het anders ook niet meer.”
Sharon valt even stil. “Waar komen die gedachten vandaan?”
“Als ik geen kind meer heb, laat de gemeente me met rust en dan is het tenminste klaar.”

“Maar Sarina”, zegt Sharon. “Kijk eens wat je allemaal hebt bereikt. Vorig jaar durfde je niet eens je bewindvoerder te mailen. Nu stap je zelf uitzendbureaus binnen om je in te schrijven voor werk.”
“Alles loopt en dan gebeurt er iets en is alles verpest.”
“Nee, dat is niet zo. Dat denk je alleen maar. Dat weet je toch hè.”

Sarina is even stil en aait dan haar zoontje over zijn krullenbol. “Hij is echt een lieve jongen.” Het jochie kijkt op van zijn Thomas de trein-klok. Een cadeautje van Frontlijn, want: “Sarina staat onder bewind. Ze leeft al drie jaar van hooguit 80 euro per week.” Een paar maanden geleden heeft Sharon een werktraject geregeld voor Sarina. Op die manier kan ze zelf de kost verdienen, wat haar positie een stuk steviger maakt. Maar Sarina heeft stress van de banenjacht, want het gaat niet zo soepel als ze had gewild. De banen die er zijn, kan ze niet combineren met de zorg voor haar zoontje.

Daarbovenop kreeg haar kind de griep. Na een paar nachten slecht slapen, ziet Sarina door de bomen het bos niet meer. Uit wanhoop zegt ze dan dat ze haar kind weg wil doen. Of dat ze zich van kant wil maken. “Gedrag verander je niet in een paar maanden. Dat duurt lang en de kans op terugval is groot. Daarom volgen we deze vrouwen zo lang”, zegt Sharon. “We volgen Sarina nu drie jaar, terwijl we officieel twee jaar na de geboorte van het kind moeten stoppen. Sarina heeft grote stappen gemaakt op veel vlakken, maar ze is er nog niet. Haar nu loslaten, is zonde.”

Van baarmoeder tot peutertijd

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek

Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk.

Misschien vind je dit ook interessant

De Stadsagenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam

  • De gemeenteraadsfractie van de Partij voor de Dieren in Rotterdam zoekt een
    bevlogen social media medewerker. Als lid van ons team krijg je de kans om met jouw creativiteit het verschil te maken. Jouw doel is om onze partij zo goed mogelijk te profileren op onze social media kanalen. Een baan in het hart van de Rotterdamse politiek waar je het verschil kunt maken voor dieren, natuur en het milieu.

  • Heb jij visie en zakelijk inzicht, en een groot hart voor muziek, Rotterdam en jong talent? Music Matters zoekt een directeur die richting geeft aan onze missie om jonge Rotterdammers via muziek te inspireren en te verbinden.

  • Stichting Wijkcollectie is een jonge Rotterdamse stichting gericht op het doen van culturele interventies in wijken om leefbaarheid en veerkracht te bevorderen. Voor onze Raad van Toezicht zijn we op zoek naar een nieuw lid met een juridisch en/of financiële achtergrond.

  • Bekijk alle vacatures