“In de krant, op televisie, in alledaagse gesprekken, in de politiek: het beeld van hysterische burgers en politici die overdreven opgewonden reageren, blijft op het netvlies hangen.” In zijn onlangs verschenen boek Hysterie. Een cultuurdiagnose onderzoekt Schuilenburg dit verschijnsel. Twee hoofdstukken zijn geheel gewijd aan Rotterdam: over het burgerparticipatieproject ‘Buurt Bestuurt’ in Hillesluis en de Afrikaanderrellen in augustus 1972 in de Afrikaanderwijk.
Je schrijft dat we in hysterische tijden leven. Wat bedoel je daarmee?
“We leven in tijden waarin mensen zich voortdurend over alles lijken op te winden. Ik heb hysterie ook zo benaderd: niet als een ziektebeeld, maar in sociologische zin, met als belangrijke vraag: waarom mensen hysterisch gedrag vertonen. Het grote doel was om hysterie niet te zien als iets irrationeels, maar om de symptomen erachter te onderzoeken. Die kunnen namelijk wel degelijk reëel zijn.”
