Abigail Norville is sinds 2016 directeur HR bij de Gemeente Rotterdam. Vanuit een sterke overtuiging zet zij zich in voor een inclusief ambtenarenbestand. Dit gaat niet zonder slag en stoot. Voor Vers Beton interviewde Marianne Klerk haar over inclusie, racisme, en het aannemen van de juiste mensen.
Wat versta jij als HR-directeur onder diversiteit?
“Eigenlijk heb ik het niet over diversiteit binnen de Gemeente Rotterdam maar altijd over inclusiviteit, omdat diversiteit meteen een kleurendiscussie met zich meebrengt. Terwijl het wat mij betreft niet over kleur gaat, maar over het binnenbrengen van verschillende perspectieven in de organisatie. Natuurlijk is het hebben van een andere afkomst een vrij betrouwbare voorspeller voor een ander geluid, maar meer zaken zijn belangrijk. Het kan ook gaan om de man-vrouw-verhouding, leeftijd, afwijkende levenservaringen. Inclusie gaat over iedereen.”
Impliceert diversiteit niet juist verscheidenheid? Staan die twee termen niet naast elkaar?
“Diversiteit staat leuk op de foto. Inclusie gaat verder. De Amerikaanse diversiteitsexpert Verna Meyers definieert het helder: ‘Diversity is being invited to the party. Inclusion is being asked to dance.’ Diversiteit betekent: je zit aan tafel. Maar in het geval van inclusie praat je daadwerkelijk mee en heb je een stem in wat er gebeurt. Het gaat over meedoen, iedereen mee laten tellen. Ook de stem van iemand in een lage salarisschaal bijvoorbeeld.”
Je zegt dat diversiteit een kleurendiscussie met zich meebrengt. Kan het ook zijn dat je diversiteit niet graag gebruikt omdat het een beladen term is?
“Klopt, maar dat gevaar heb je ook bij de term ‘inclusie’. Dat gevaar schuilt überhaupt in dit onderwerp.”
Nog geen reactie — begin de discussie!