Na het opknappen van panden aan de Mathenesserweg, ontstaat nu de paradoxale ontwikkeling dat beleggers de straat overnemen, ziet Laurens de Vrijer van de Bewonersorganisatie Mathenesserweg. “Er moeten maatregelen komen, gericht op dat de koper weer zelf zijn woning gaat bewonen”.
Op 19 februari 2019 bezocht onze koning de Mathenesserweg. De Volkskrant schreef naar aanleiding daarvan met enig gevoel voor dramatiek: “Tot een paar jaar terug vlogen hier zo dikwijls kogels rond dat ouders hun kinderen binnen hielden, en inwoners vaak ook wegdoken voor elkaar. Kalasjnikovs op eettafels, auto’s met Belgische en Franse kentekens die werden volgeladen met harddrugs”.
Nee, de Mathenesserweg is geen doorsneestraat. Van de Mathenesserbrug tot aan het Marconiplein in Rotterdam-West vind je alle uitersten: van nachtclub tot advocatenkantoor; van hippe koffietent tot doorsnee shoarmazaak; van bakfiets voor de huisarts tot politielint voor de opgerolde wietplantage en van studentenhuis tot het seniorenstel dat er al meer dan 60 jaar woont. Het is de maatschappij in het klein. Rotterdamser krijg je het niet. En net als heel Rotterdam is de Mathenesserweg volop in ontwikkeling.
Al één reactie — discussieer mee!
Nadat de wafel winkels en fietsverhuur ook in mijn voormalige achterstandswijk Bos en Lommer hun intrede hadden gedaan, heb ik Amsterdam verruild voor Rotterdam. Ik ben het dan ook helemaal eens met dit heldere betoog.
Als (particulier!) aanstaand koper van één van de woningen in dit project van WOM is enig schuldgevoel mij – nieuwkomer in de wijk – niet vreemd. In het koopcontract is echter wel degelijk een bewoningsplicht opgenomen.
Het inspirerende verhaal van Laurens de Vrijer en zijn (en mijn) medebewoners en -ondernemers doet mij echter geloven dat ik ook zónder deze bewoningsplicht betrokken wil zijn en wil bijdragen aan de Mathenesserbuurt.