Zaterdagnacht, 2 uur. De rammelende airco blaast koele lucht door een bedompt kantoor aan de Nieuwe Maas. Tony Carbonaro, de boomlange eigenaar van Club Vie, is net een uurtje binnen. De bovenste knoopjes van zijn overhemd met druk bloemetjespatroon staan open. Trage, pompende bastonen dringen zijn domein binnen. De muren trillen. Carbonaro werpt elke vijf seconden een blik op de televisie hoog aan de muur. Vanuit zijn stoel slaat hij de korrelige beveiligingsbeelden van alle hoeken van de club gade. Er zijn 300, misschien 350 man binnen, schat hij.
“Na de tijdelijke sluiting ben ik 30, 40 procent minder gaan draaien. Voorheen stond er op een avond als deze, de afterparty van het Zomercarnaval, een lange rij buiten.” In zijn stem klinkt een mengeling van verlangen en boosheid. Verlangen naar de periode vóór de zomer van 2017. Met gemak trok hij toen 700 feestvierders per stapavond. Carbonaro’s boosheid richt zich op de burgemeester die zijn zaak – onterecht, zo bleek al snel – sloot vanwege de verdenking dat meerdere vrouwen binnen werden gedrogeerd en vervolgens buiten misbruikt. Maar hij hekelt ook de media, die hem in zijn ogen afschilderden als crimineel.
Na tussenkomst van de rechter mocht Vie per direct weer open. Maar het kwaad was al geschied. Alle op eigen initiatief opgeschroefde veiligheidsmaatregelen1 ten spijt, Carbonaro blijft horen dat vaders hun dochters liever niet meer naar de club onder de Willemsbrug lieten gaan. “Je kunt beter een schietpartij hebben dan dit.”
- Een half jaar lang moest iedere Vie-bezoeker zich van Carbonaro bij binnenkomst registeren. De clubeigenaar verhoogde ook de minimumleeftijd naar 21 jaar. Na drie maanden mochten vrouwen vanaf 18 weer naar binnen, terwijl dit voor mannen onveranderd is. ↩︎
- Bron: boek Foute kroeg; horeca en criminaliteit in Rotterdam (1996) van Hoogenboom en Hoogenboom-Statema. ↩︎
- Het gemeentelijke bewijs dat de apparaten (waarmee je contant geld op een account kunt storten) als illegale gokzuilen en witwasmachines worden gebruikt, rammelt. Bovendien is de openbare orde niet langer in het geding, aldus de rechter. ↩︎
- Dat betrof Cafe Playa en Club Vie (2017), Club Blu (2018), shishalounge Villa Blanca en partycentrum La Riviera. ↩︎
- Een exploitatievergunning wordt door het college van B en W verleend voor de duur van vijf jaar. Er zijn vijf categorieën: van 1 (licht) tot 4+ (zwaar). Een ondernemer kan daarnaast verschillende activiteiten aanvinken, zoals gokkasten in de zaak, 24 uur open, een terras, meer dan alleen achtergrondmuziek produceren. De regel is: hoe zwaarder de activiteiten, des te zwaarder de benodigde vergunning is. ↩︎
- Op het pand zit in de jaren dat het Plan C heet een 24-uursvergunning. Directie Veiligheid hanteert het principe dat een nieuwe ondernemer de optie op deze vergunning overneemt, maar iedere aanvraag wel opnieuw getoetst wordt aan de regels. In de periode dat Plan C dicht is, wijzigt de gemeente het Horecagebiedsplan Centrum waardoor een 24-uursexploitatie niet langer mogelijk is. ↩︎
- Op 7 april 2016 debatteert de raad op initiatief van D66 en Leefbaar Rotterdam over 24-uursvergunningen. Het gaat dan voor het eerst over het nieuwe Plan C. Het debat is een reactie op de gemeentelijke afwijzing van de 24-uursaanvraag die vader en zoon Hettema doen.
https://rotterdam.raadsinformatie.nl/vergadering/238606/Gemeenteraad%2007-04-2016 ↩︎
- Het rapport uit 2016 is gemaakt door gespecialiseerd bureau Peutz. Zij meldden destijds dat DCMR recent een controle meting in een van de kubuswoningen heeft uitgevoerd en dat hieruit bleek dat er geen waarneembaar geluidniveau van Plan-C optrad. ↩︎
- Diverse bronnen benoemen de innige band tussen de burgemeester en de dienst die rechtstreeks onder hem valt. Zo zegt voormalig wethouder Adriaan Visser: Directie Veiligheid en Ahmed zijn zo dicht op elkaar georganiseerd dat als de dienst ergens op adviseert, Ahmed daar alleen bij hele hoge uitzondering van afwijkt. Dat werkt twee kanten op. Vanuit zijn positie is dat begrijpelijk. ↩︎
- De gemeenteraad bepaalt via de bestemmingsplannen welke functies in een gebied zijn toegestaan: wonen, werken, groen, verkeer, horeca. De verdere inkleuring verloopt via de horecagebiedsplannen (vastgesteld door het college van B & W) en de daarop gebaseerde afgifte van exploitatievergunningen (Directie Veiligheid, met een handtekening van de burgemeester). ↩︎
- De drie opties zijn: ontwikkelen, consolideren of verminderen. Daarbij staat altijd de maximaal beschikbare vergunning vermeld: van categorie 1 (licht en veelvoorkomend) tot categorie 4+ (zwaar en zeer uitzonderlijk). ↩︎
- Dit heet in verhullend taalgebruik: verminderen met activiteit 6, in het Horecagebiedsplan Centrum 2017-2019. Activiteit 6 staat voor een 24-uursexploitatie. ↩︎
- Na vragen van Vers Beton blijkt dat Directie Veiligheid sinds 2016 aan zes ondernemingen een nieuwe 24-uursvergunning heeft afgegeven: World Hotel Wings Rotterdam, Restaurant Amigos, Cornelis Bar & Kitchen, McDonalds Stadionweg, Has Döner Kebab op de West-Kruiskade en technobunker Perron. ↩︎
- In 2008 wordt het plan Binnenstad als city lounge 2008-2020 gepresenteerd door het college van B en W. Het is een poging van lange adem om het centrum van de stad levendiger en veiliger te maken. In het voorwoord schrijft toenmalig wethouder Karakus (wonen en ruimtelijke ordening): Alle grote boulevards en stadsstraten krijgen de komende vijftien jaar een opknapbeurt op een nieuw en hoog kwaliteitsniveau. Dit alles moet leiden tot een aangenamer verblijfsklimaat voor bewoners, bezoekers en werkers in de stad. ↩︎
