Is er een plek in Rotterdam die de afgelopen decennia zoveel veranderd is als Katendrecht? Van roemruchte zeeliedenbuurt via grimmige probleemwijk naar een yuppenwalhalla waar de gemiddelde koopwoning inmiddels bijna vier ton kost: het schiereiland versleet door de jaren heen vele identiteiten en reputaties. Unorthadox (o.a. Kyteman’s Orchestra, Shahmen) – Dox voor vrienden en kennissen – kent ze allemaal.
Het zal begin jaren vijftig zijn geweest toen de wegen van zijn grootouders elkaar op de Kaap kruisten. Dox neemt ons mee naar de overkant van de Rijnhaven, waar hij vanaf de Wilhelminapier de exacte plek aanwijst. Waar de vroegere veerpont tussen de Kop van Zuid en Katendrecht aanmeerde, ten westen van de Fenixloodsen, is nu de knalgele steiger van de watertaxi te vinden. Op die plek schudde Maria Schouten voor het eerst de hand van Alwin Davis, een Surinamer die naar de VS was geëmigreerd en uiteindelijk als zeeman op de Holland-Amerika lijn in Rotterdam was beland. “Ze trouwden, bleven op Katendrecht wonen en kregen kregen zes kinderen, waarvan mijn vader de oudste is”, vertelt Dox. Hij moet zijn stem verheffen om boven de harde windvlagen uit te komen.
Zo kwam het dat Dox zich van kleins af aan thuisvoelde op de Kaap, zelfs terwijl hij in Charlois en IJsselmonde opgroeide bij zijn moeder. “Ook toen ik weinig contact had met mijn vader, kwam ik wel veel over de vloer bij mijn oma en andere familieleden die in de wijk woonden.” Toen hij op zichzelf ging wonen was de keuze snel gemaakt: een appartementje op het schiereiland.
