Gebiedscommissies zijn de democratische schakel tussen stad en wijk. Maar in Rotterdam Alexander zag Guido van Eijck dat eigenlijk niemand het eens is over wat de commissies precies te zeggen hebben.
Het was nogal wat. Een hoog opgelopen conflict over de komst van psychiatrische patiënten naar het oude verzorgingstehuis De Evenaar, verdeelde de wijk Oosterflank in Prins Alexander. En dus werd burgemeester Aboutaleb ingevlogen om te bemiddelen. Hij beloofde 50 duizend euro om de wijk vooruit te helpen. Oosterflank krijgt met dat geld een terugkerend festival, voorafgegaan door bewonersinitiatieven.
Het is de vraag of het er ooit van gaat komen. Twee weken geleden stuurde de gebiedscommissie een brief naar het stadhuis. De boodschap in het kort: houd je festival maar. Bewoners zouden ‘weinig enthousiasme’ tonen. Beter was het te investeren in ‘de buitenruimte, in veiligheid en/of bijvoorbeeld specifieke sociale investeringen’. De brief leest als een statement, een motie van wantrouwen bijna.
Dat de plannen voor een psychiatrische opvang de wijk verscheurden, was al duidelijk. Er was verzet van bewoners, en ook weer verzet tegen dat verzet van een bewonersgroep die zichzelf de ‘positivo’s’ noemt. De gebiedscommissie was tegen de opvang, maar de gemeenteraad stemde voor. In de jaarrekening van de gemeente werd de bewoording van het proces aangepast na een amendement van Leefbaar Rotterdam: een ‘uitgebreid en zorgvuldig participatieproces’ rond de komst van de opvang veranderde in ‘een bewogen en stroef proces’.
In diezelfde periode stapte ook nog eens gebiedscommissievoorzitter Ron Davids (CDA) gefrustreerd op. Wat is er aan de hand in Alexander? En wat zegt dat over de gebiedscommissies die vijf jaar geleden werden ingevoerd?
Al één reactie — discussieer mee!
Heel fijn, dat ik weer kan reageren.
Het probleem rond gebouw De Evenaar wordt m.i. gebagataliseerd.
De Evenaar is op een paar honderd meter verwijderd van twee zeer grote andere opvangcentra de Bouwmankliniek en de BAVO.
Iedereen heeft leren leven met de overlast. Er kan gewoon niets meer bij. Ze hebben behoefte aan rust en geen zorgen als de kinderen buiten spelen.
Niet aan een festival.
Dat alles is totaal genegeerd, omdat Humanitas Vastgoed verlies heeft geleden en dit zo wil beperken.
Daarbij is in Alexander Leefbaar Rotterdam veruit de grootste, dus de bewoners denken dat ze daarvoor gestraft worden.
Ook een reden waarom Kathman niet lags wil gaan: Kritiek stel je voor!