Het is het gedroomde gebiedsontwikkelingsproject van wethouder Bouwen en Wonen, Bas Kurvers: 700 woningen aan de Parkhaven, pal naast de Euromast. De woningen worden verdeeld over 10 gebouwen die visueel een enorme muur vormen, waardoor het Park wordt afgesloten. Ook moet er groen voor verdwijnen.
Sinds wethouder Kurvers toestemming gaf voor een haalbaarheidsonderzoek door de Ontwikkelcombinatie Parkhaven Partners, is de weerstand tegen deze plannen flink toegenomen. Er liggen ongevraagde, negatieve adviezen van de gebiedscommissies Centrum en Delfshaven – die bij elkaar 110.000 inwoners vertegenwoordigen – en er staan 6.000 handtekeningen onder een petitie tegen de nieuwbouwplannen. Wat zal het college doen met deze ongevraagde negatieve adviezen en het resultaat van de petitie? Dat kunnen ze niet naast zich neerleggen.
Onmacht
Uit een gevoel van onmacht heeft de Focusgroep Groen Parkhaven een petitie tegen deze woningbouwplannen gelanceerd. De Focusgroep is een samenwerkingsverband van tegenstanders van de nieuwbouwplannen aan de Parkhaven, met vertegenwoordigers uit het Lloydkwartier, Scheepvaartkwartier, Coolhaveneiland en Noordereiland. In de petitie vragen zij het college om het haalbaarheidsonderzoek stop te zetten en de Parkhaven te vrijwaren van woningbouw. Hiervoor zijn 6.000 handtekeningen opgehaald – waarvan ongeveer 90% afkomstig van inwoners uit deze regio.
Daarnaast hebben de gebiedscommissies Delfshaven en Centrum beiden een ongevraagd negatief advies aan het college afgegeven. Hun boodschap: geen woningbouw aan de Parkhaven. Betrek in plaats daarvan de Parkhaven beter bij het Park en vul eerst de grijze gebieden in de stad op, suggereren zij. Bovendien: door de impact van het plan op de Euromast, hèt icoon van Rotterdam, en door de toegenomen weerstand, is deze gebiedsontwikkeling er een die het wijkniveau overschrijdt. De gevolgde procedure is daarom niet geschikt voor deze locatie en reikwijdte van de plannen.
Het college realiseert zich onvoldoende hoe uniek de locatie van de nieuwbouwplannen voor Rotterdam is
Het college realiseert zich onvoldoende hoe uniek de locatie van de beoogde nieuwbouwplannen voor Rotterdam is. Het gebied trekt jaarlijks ruim 700.000 toeristen. Het kent met de Euromast, de Maastunneltraverse en het Park maar liefst drie Rijksmonumenten. Daarbij heeft de Euromast ruimte om zich heen nodig om haar statuur te behouden. De Euromast is de Rotterdamse trots, symbool van de wederopbouw. Welke wereldstad pakt haar icoon nou in?
Dat het een unieke locatie in Rotterdam betreft, blijkt ook wel uit het bestemmingsplan voor de Parkhaven. Dit plan staat geen woningbouw toe. Het heeft de bestemmingen groen en recreatie. Het Park en de Parkhaven zijn namelijk de groene long van het centrum, in een stad die steeds meer wordt verdicht is dit groen essentieel voor het leefklimaat.
Ondemocratisch proces
Het plan is niet alleen controversieel vanwege de locatie, maar ook vanwege het ontwikkelingsconcept: via een zogeheten unsolicited proposal. Hierbij krijgen marktpartijen de gelegenheid om een voorstel te doen voor commerciële ontwikkeling van een gebied, zolang andere partijen nog geen claim op datzelfde gebied hebben.
Deze ondemocratische en niet-transparante procedure veroorzaakt een gevoel van onmacht onder bewoners. Plannen krijgen inwoners namelijk pas te zien nadat ze zijn opgesteld en afgestemd met de gemeente. In het geval van de Parkhaven bagatelliseerden de specialisten van de gemeente vervolgens de zorgen die over de plannen worden geuit. De tegenstanders werden zowel door de gemeente als door de Ontwikkelcombinatie in het NIMBY-kamp geduwd. Dat toonde voor ons aan dat zorgen en bezwaren niet serieus genomen worden. Ook wordt de invloed op buitenruimte, recreatie, welzijn, gezondheid en de wijken eromheen buiten beschouwing gelaten.
De wijze waarop de plannen tot stand komen zet de gemeentelijke regie buitenspel: in een unsolicited proposal wordt aan private partijen de gelegenheid geboden voor eigen onderzoek en planvorming. Zo komt de publieke gemeenschap voor voldongen feiten te staan. Dat de gemeente haar onafhankelijke rol kwijt is, bleek bijvoorbeeld tijdens het werkbezoek van de Commissie BWB aan de Parkhaven op 16 oktober 2019. Bij dit bezoek beantwoordden vertegenwoordigers van de Ontwikkelcombinatie de vragen die aan de gemeente gericht waren. Dit is niet de manier waarop Rotterdam zich moet ontwikkelen. Als het gaat om de kwaliteit van de ruimtelijke ontwikkeling moet de gemeente de regie nemen en juist haar inwoners betrekken.
Waar de Ontwikkelcombinatie al sinds begin 2018 met de gemeente contact had over de plannen, werden de inwoners pas in april van 2019 geïnformeerd over dit plan. De bijeenkomsten die zijn georganiseerd waren niet meer dan ouderwetse voorlichting. De aanwezigen werden niet gepolst of dit wel de juiste aanpak is. Deze manier van handelen is bovendien strijdig met de uitgangspunten van het college, zoals verwoord in de Nota Maatregelen Woningbouw 2018-2021. Hierin stelt het college dat het zich inzet om burgers te laten coproduceren of adviseren bij ontwikkeltrajecten. Conform haar eigen beleid zou de gemeente dit moeten doen, vóórdat de kaders worden vastgesteld. In praktijk worden bij dit plan de burgers slechts geïnformeerd.
Hoe objectief kan de eind 2019 gepubliceerde Nota van Uitgangspunten nog zijn?
Hoe objectief kunnen de kaders van het college nog zijn, die eind 2019 vastgesteld werden in de Nota van Uitgangspunten? Het college had al aangegeven achter het haalbaarheidsonderzoek te staan en zit al diep in de beoogde ontwikkeling van dit gebied. Dit proces stopzetten, betekent fors gezichtsverlies voor de wethouder. Het haalbaarheidsonderzoek is vooral technisch ingestoken: de vraag of het überhaupt wenselijk is om op dit unieke gebied te bouwen wordt niet meegenomen. Net zomin als de vraag of er bij de burgers draagvlak bestaat om dit unieke gebied te bebouwen.
Wenselijkheid en draagvlak zijn zaken die de raadsleden moeten meewegen, wanneer ze in 2020 het totaalpakket van uitgangspunten, uitgewerkte plannen en het financiële plaatje, bespreken.
Nog een ander ondemocratisch aspect: als rechtvaardiging voor de toestemming voor dit haalbaarheidsonderzoek, verwijst de wethouder naar de Gebiedsvisie Hoboken 2030, uit 2009. Deze visie heeft geen echter geen status want ze is destijds enkel ter kennisname aan de gemeenteraad verstrekt. De gemeenteraad heeft zich er nooit over uitgesproken.
Wat zal het college doen met de ongevraagde negatieve adviezen van de gebiedscommissies Centrum en Delfshaven en het resultaat van de petitie? Dat kunnen ze niet naast zich neerleggen. De gekozen werkwijze van een unsolicited proposal is ondemocratisch en niet-transparant, en twijfelachtig bij gebiedsontwikkeling van een dergelijke omvang. Het is niet geschikt voor een gebied dat zo uniek is voor de stad. Maar intussen heeft de wethouder zich zo aan dit plan verbonden, dat het stopzetten van het haalbaarheidsonderzoek gezichtsverlies betekent.
Natuurlijk beseft iedereen dat grote aantallen woningen in Rotterdam nodig zijn – en de inwoners zijn meer dan welkom. Daarom is het tijd om samen met de omwonenden en andere betrokkenen een plan te maken dat niet de gemeenschap bruuskeert, maar samenbrengt. En: onder leiding van de gemeente, die daaraan haar bestaansrecht ontleent. Want één ding moeten we niet vergeten: de gemeente kan dit unieke gebied slechts één keer verpesten. Herstel is daarna niet meer mogelijk.
Vanavond 19 november 2019 is de woningbouw aan de Parkhaven onderwerp van de politieke talkshow DRAAD in Arminius. Meer info hier.
Jouw Rotterdamse opinie op Vers Beton?
Vers Beton publiceert graag opinies uit de stad, óver de stad. Heb jij een mening over een recente ontwikkeling in Rotterdam, wind je je ergens over op, vind je dat een bepaald geluid moet worden gehoord? Mail je idee voor een opinie dan naar [email protected].
Beste Vers Beton,
Ik ben het helemaal eens met uw bovenstaande artikel.
Inderdaad heeft de gemeente getracht de burgers zo lang mogelijk buiten spel te zetten, dus ondemocratisch en het ondemocratische speelt nog steeds.
Eind 2019 is er in het Arminius een debat gehouden tussen verschillende betrokken partijen (ook het commerciele Parkhaven Partners) en daarbij bleek ook al, dat de werkwijze ondemocratisch, omdat er mensen zijn uitgenodigd, om mee te denken aan de voorgenomen bouw aan de Parkhaven, mits men voorstander is van het project.
Dit geeft toch wel te denken.
Hier zit gewoon echt een merkwaardig luchtje aan.
Over vooral over de gezondheidsaspecten van het mogelijk bewonen van de Parkkade is niet of nauwelijks onderzoek gedaan, dat voor Parkkade Partners alleen maar een barierre zou zijn, want binnen deze club zitten overwegende commerciele partijen, die belang bij de bouw van dit onwenslijke project hebben. Een arts heeft afgelopen woensdag 22 januari 2020 ingesproken bij de raadvergadering en kort gezegd gaf hij aan, dat er serieuze gezondheids risico’s zijn voor bewoning aldaar. Door de Maastunnel rijden zo massaal veel auto’s dat de uitstoot van de giftige gassen door de auto’s, onverantwoorde schade aan de gezondheid van de bewoners kan toebrengen. Het haalbaarheidsonderzoek had uitgevoerd dienen te worden door een onafhankelijk instelling, c.q. onafhankelijk bouwkundig adviesbureau, maar niet door het ‘commerciele’ Parkhaven Partners.
Inderdaad, deze locatie is gewoon de uniek, om aan te laten tasten door woningbouw.
Door woningbouw komt inderdaad o.a. de recreatie, gezondheid, het idee hebben dat men nog in een Park vertoeft in het geding.
Ik heb de zaak verschillende keren geschouwd vanaf verschillende kanten van het Park, waar ik de Euromast al vanaf ca. 30 a 40 meter vanaf maaiveld kon zien en gezien het feit dat de woningen gemiddeld hoger worden, zal dat niet alleen de omgeving ontsieren, maar zeer zeker het Park. Het past in esthetisch opzicht gewoon niet op die locatie en geen enkele vorm van woningbouw is passend In het rondom het Park.
We zullen op een gegeven moment naar alternatieven moeten gaan zoeken, om woningbouw te plegen, te weten in o.a. meer dun bevolkte gebieden. Rotterdam alleen kan het tekort aan woningbouw niet oplossen. De verhuurdersheffing van Rutte heeft ook flink bijgedragen aan de stagnatie van de sociale woningbouw.
Wie herinnert zich Emanuel Kneepkens nog? Raadslid van de toen bestaande “Stadspartij”. Hij protesteerde tegen de plannen , ik meen van ongeveer 25 jaar geleden, om naast de Euromast een 2x zo hoge woontoren te plaatsen, een jachthaven en enkele riante villa”s op de Parkheuvel, dit is mede dankzij zijn protest toen niet door gegaan.
Het Park is namelijk voor alle Rotterdammers, het is uniek en prachtig, de bewoners van omliggende wijken komen er graag om in een groene omgeving te recreëren en te spelen.
Dus blijf van het Park en zijn directe omgeving af, ga er vooral niet bouwen, er zijn genoeg mooie appartementen te koop aan de Maas, zoek in ieder geval een andere locatie.
Hoewel ik er nu al veel over heb gelezen, begrijp ik de problemen niet tegen de huidige plannen voor een strook van een aantal appartementsgebouwen van beperkte hoogte langs de Parkhaven.
In het verleden waren er plannen voor tot 400 meter hoge torens, die waren wel erg overdreven.
Maar deze plannen lijken mij heel aardig. De strook grond vormt geen onderdeel van Het Park, er ligt een hele tunneltraverse tussen. Ben wel benieuwd of er nog luchtkwaliteitproblemen te verwachten zijn.
Maar voor de rest kan het in de huidige vorm moeilijk als een aantrekkelijk gebied bestempeld worden. Behalve als je de rauwe leegheid leuk vind, heeft inderdaad wel een hoog Rotterdams gehalte. Maar dan moet de Mullerpier ook maar weer leeggemaakt worden.
En die ‘ondemocratische procedure’? Wat is er ondemocratisch indien er plannen gemaakt worden, waarbij de gemeente nog mee kijkt ook. Het bestemmingsplan zal gewijzigd moeten worden en dat kan niet anders dan volgens de geldende wetgeving, met alle inspraak- en bezwaar-mogelijkheden (visie heet dat tegenwoordig). Een dergelijke procedure kan wel leiden tot vreselijke plannen, zoals op verschillende plekken in de stad te zien valt. Bijvoorbeeld bij de Zalmtoren, waarbij – met instemming van Stadsontwikkeling en Welstand – een beschermd stadsgezicht om zeep wordt geholpen.
Wat hier nu op tafel ligt lijkt mij een fraaie invulling voor iedereen die bij de rivier, bij een mooi park en bij openbaar vervoer wil wonen.
Waarbij het stedebouwkundig een mooie aanvulling is op zowel de Mullerpier bebouwing als hetgeen nu aan de Coolhaven/G.J. de Jongweg in aanbouw is.
Ik ben vooral nijdig over het idee dat alleen vanwege nimby er weerstand is tegen het plan van de gemeente. Alleen als je meer inwoners erbij betrekt dan Loydkwartier en Scheepvaartkwartier weet je wat ze ervan denken. Voor de meeste Rotterdammers en daarbuiten is het Park een plek waar ze graag naar toe gaan en vaak naar toegaan. Zij weten niets van deze plannen. Zeg vooral niet dat het voor de parkbezoekers niets uitmaakt dat daar 700 woningen staan. Wel degelijk. Van het Parkgevoel blijft weinig over met zoveel huizen om je heen!
Om te reageren moet je ingelogd zijn. Inloggen kan je hier. Als je nog geen account hebt meld je nu aan als supporter of maak hier een gratis reageerdersaccount aan.