Vandaag verschijnt de (niet geautoriseerde) biografie Ahmed Aboutaleb, overal de eerste geschreven door journalisten Elisa Hermanides en Ruben Koops. Lees op Vers Beton een deel uit het vierde hoofdstuk: hoe Aboutaleb burgemeester is geworden en daarbij het vertrouwen van Leefbaar Rotterdam heeft gewonnen.
Als Marco Pastors van Leefbaar Rotterdam op 5 januari 2009 plaatsneemt achter het spreekgestoelte, weet iedereen in de Rotterdamse raadszaal dat er iets gaat gebeuren. De zevenenveertigjarige Ahmed Aboutaleb zit met zijn ambtsketen om tussen de wethouders. Pen en papier liggen klaar om aantekeningen te maken. Tot op dat moment is de beëdiging van Aboutaleb tot burgemeester vlekkeloos verlopen. Op de stoep van het stadhuis is een kleine demonstratie gaande tegen zijn installatie, maar dat mag geen naam hebben. Het zijn een stuk of vijf aanhangers van de vermoorde Pim Fortuyn. DEZE BURGEMEESTER IS DOOR ROTTERDAM NIET GOEDGEKEURD, DUS OPGEPLEURD staat er op een bord. Een Duitse journaliste is een beetje teleurgesteld: ze had een veel groter protest verwacht. Toch is zij niet voor niets gekomen. Als erfgenamen van Fortuyn kunnen de gemeenteraadsleden van Leefbaar Rotterdam niet zomaar over hun kant laten gaan dat een PvdA’er met een Marokkaanse achtergrond burgemeester is geworden van Rotterdam.
Aboutalebs vrouw, Khaddouj Erahoutan, zit op een bank aan de zijkant van de raadszaal. Het echtpaar heeft ondertussen vier kinderen: Yasmina, Nadir, Roufaida en Amira. De oudste drie kinderen en nog een paar andere familieleden van Aboutaleb zijn ook bij de plechtigheid. Khaddouj heeft altijd al geweten dat Aboutaleb van deze dag droomde. Ze heeft het zelfs een keer hardop gezegd, tijdens een van de weinige keren dat ze geïnterviewd werd door NRC Handelsblad in 2001. ‘Ahmed zou, denk ik, wel burgemeester willen worden.’ Toen had ze wel gedacht dat het nog minstens twintig jaar zou duren voordat Nederland klaar zou zijn voor de benoeming van een burgemeester met een migratieachtergrond. Het blijken er minder dan tien te zijn.
Aanvankelijk lijkt Pastors’ toespraak nog mee te vallen. Hoewel hij liever Wim van Sluis, een oud-wethouder van Leefbaar Rotterdam, als burgemeester had gezien, is hij relatief mild over de nieuwe burgemeester. Pastors prijst bijvoorbeeld de stellingname van Aboutaleb tegen moslimextremisten na de moord op Theo van Gogh. Maar hij vertelt ook uitgebreid dat de achterban van Leefbaar niet blij is met de kandidatuur van Aboutaleb. Zij willen geen Amsterdamse moslim van de PvdA als burgemeester. ‘Veel Rotterdammers hebben moeite met de keuze voor de heer Aboutaleb, omdat hij “van de PvdA” is, omdat zij “geen vazal van Job Cohen” willen hebben, omdat hij Marokkaan is of omdat hij wethouder in Amsterdam is geweest,’ zegt Pastors.
Nog geen reactie — begin de discussie!