‘Steden schuilen niet wanneer het regent’, prijkt op de gevel van het gebouw van Stadsbeheer Rotterdam aan het Kleinpolderplein. Inderdaad hinderen de herfstbuien de bedrijvigheid niet, op de werkplaats van Vervoer en Materieel. Het kantoorgebouw van Joost van Maaren, manager van de afdeling Inzameling en Hergebruik en Peter Verschoor, projectmanager Circulaire Economie bij Gemeente Rotterdam, is gemeubileerd met allerlei vernuftige spullen, zoals stoelen gemaakt van oude straat containers. Ze leggen graag uit waarom de grote oranje-grijze containers uit het straatbeeld gaan verdwijnen.
“De PMD-container was er eigenlijk altijd al als tussenoplossing”, vertelt Van Maaren. Dat zit zo: “Sinds 2010 zijn gemeenten verplicht om plastic in te zamelen. Bedrijven die verpakte producten op de markt brengen zijn namelijk verantwoordelijk voor de inzameling en verwerking van kunststofafval. Daarvoor betalen zij per kilo verpakkingen een bijdrage aan het Afvalfonds Verpakkingen. Uit dit fonds wordt de gemeente betaald om afval in te zamelen.” Daarom verschenen de plasticbakken in de stad. Maar toenmalig Wethouder Bolsius stuurde vanaf het begin al aan op ‘nascheiding’ – bij de afvalverwerker – in plaats van bronscheiding – door de stadsbewoners – omdat de milieuwinst daarbij hoger is.
