‘You’ll never walk alone draaien’ voor zorgmedewerkers, maar ook in grote getalen naar de Kralingse Plas. Burenhulp aanbieden in Zevenkamp en tegelijk lege schappen achterlaten in de supermarkt in Crooswijk. Psycholoog Gera Noordzij bespreekt het gedrag dat Rotterdammers laten zien in deze coronacrisis.
Terwijl de verplicht fysieke afstand groter wordt tijdens de coronamaatregelen, lijkt de sociale afstand tussen Rotterdammers juist kleiner te worden. Onmiddellijk na het ingaan van de maatregelen tegen verspreiding van het virus toonden Rotterdammers zich ongekend bereidwillig. Buren doen briefjes bij elkaar in de bus, studenten geven online bijles, je kunt coupons kopen om je lokale ondernemer te steunen. Ook zijn er allerlei initiatieven zoals een Rotterdamse hulplijn voor ouderen, en een speciale lijn voor Feijenoorders die iets nodig hebben. Rotterdammers lijken bijna teleurgesteld als ze niks voor hun buren kunnen doen. En waar ze normaal hun eigen oma misschien niet eens bezoeken, sturen jongeren nu kaartjes naar wildvreemde ouderen.
Tegelijkertijd lijken wij Rotterdammers ons ook egoïstisch te gedragen. Een compleet leeg gehamsterde Lidl op Slaak is als een mes in de rug voor de Crooswijkers die minder te besteden hebben en zo naast de basisproducten grijpen. Het hamsteren is ook funest voor de voedselbank op Zuid, die geen restpartijen meer binnenkrijgt. Bij de Kralingse plas en op het strand leken mensen zich geen zorgen lijken te maken over het feit dat ze bijdragen aan de verspreiding van het virus. En de harde muziek en rumoerigheid die op vrijdagavond klinken uit een huis in Kralingen verklapt dat er wel wat meer mensen in huis aanwezig zijn dan alleen de bewoners.
Nog geen reactie — begin de discussie!