Als je de projectwebsite ‘Rotterdam, hoe gaat het?’ bezoekt, bedacht door de Rotterdamse fotograaf Florian Braakman (1988), kun je rechtsonder in het venster op een play-button drukken. Wat volgt zijn promotieteksten voor recente nieuwbouwprojecten in Rotterdam. “Something beautiful on the horizon”, klinken de eerste woorden, monotoon en weinig inspirerend.
De woorden komen uit de reclames voor het appartementencomplex Bay House, dat op Katendrecht wordt gebouwd. De goedkoopste appartementen zijn 450.000 euro. De duurste drie miljoen. Op een artist impression van de duurste woningen is een aquarium met daarop een keukenblad te zien.
“Het is toch fucking frappant dat op een plek waar vroeger de armste Rotterdammers leefden, nu de duurste woningen van de stad komen.” Braakman windt er geen doekjes om: hij is fel tegenstander van de manier waarop de stad zich ontwikkelt – door middel van gentrificatie1 – en de stijgende huizenprijzen als gevolg daarvan.
Met een subsidie van het CBK Rotterdam riep hij daarom ‘Rotterdam, hoe gaat het?’ in het leven: een onderzoeksproject dat een tegengeluid moet geven aan het gestileerde beeld van Rotterdam dat de stadsmarketing laat zien om mensen met hogere inkomens naar de stad te trekken. Op zijn website en via de hashtag #rotterdamhoegaathet op Instagram kunnen Rotterdammers foto’s insturen van ‘hun’ Rotterdam, die zonder context worden doorgeplaatst op de website.
- Gentrificatie is een proces van opwaardering van een buurt of stadsdeel op sociaal, cultureel en economisch gebied, het aantrekken van kapitaalkrachtige nieuwe bewoners/gebruikers en de daarmee gepaard gaande verdrijving van de lagere klassen uit het stadsdeel. ↩︎
