Interviews in de Rotterdamse wijk Lombardijen laten een zorgelijk beeld zien: de buurt verloedert, de politiek is afwezig en de bewoners staan er alleen voor. Dat stelt Mieke Zagt die er onderzoek deed namens de Rotterdamse Armoedebestrijdings Beweging.
Lombardijen verloedert, maar dat zullen niet alle bewoners beamen. Wanneer je door deze buurt in het stadsdeel IJsselmonde rijdt, zie je eerst weelderig groen en leuke huizen langs de fraaie Pascalweg en de Ogiersingel. Zodra je afslaat en in de Homerusbuurt of in de Molièrebuurt terecht komt, is het een ander verhaal. Daar zwerft het vuil op straat, zijn de huizen slecht onderhouden en voelen mensen zich onveilig, bleek uit gesprekken die de Rotterdamse Armoedebestrijdings Beweging (RAB) met bewoners voerde.
In 2018 vroegen enkele bewoners uit Lombardijen steun aan de RAB vanwege het achterstallige woningonderhoud in hun flats aan de Pliniusstraat en de Pirandellostraat. De bewoners van de flats klaagden al jaren over tocht en schimmel, water op de daken en in de fietskelders, rottende leuningen, verstopte leidingen, overlopende riolen en vervuilende buitenruimtes.
Al één reactie — discussieer mee!
Ik herken dit inderdaad, al woon ikzelf niet in een huurwoning. De wijk is aan het verpauperen, Het karakter wat Lombardijen had toen ik 30 jaar geleden hier kwam wonen is totaal verdwenen. Jammer en pijnlijk om te zien.