Er komt een nieuwe cultuurcampus op Rotterdam Zuid, met Codarts, de Hogeschool en de Erasmusuniversiteit. Het ‘icoon’ moet zorgen voor aantrekkingskracht, werkgelegenheid en integratie. Hoe aannemelijk is dat? “Het gevaar van iconische projecten is dat ze als een UFO in de woestijn neerlanden”.

Een grote gele werfkraan begroet de fietsers die uit de Maastunnel de Zuidoever oprijden. Rondom de kraan liggen stapels oud ijzer temidden van containers en oude loodsen. Een witte metalen wand met daarboven een hoogspanningskabel omheint het terrein vanaf de Doklaan. Boven de kabel zie je nog net de woorden ‘Van Leeuwen Recycling Group’. Het gebied is hermetisch afgesloten van publiek: een sterk contrast met de levendigheid en alle bezoekers die de cultuurcampus op deze locatie moet gaan brengen.
Al 3 reacties — discussieer mee!
Terecht dat een cultuur- (of toch ook vooral een onderwijs-?) campus als icoon geframed wordt als er 300 miljoen naar toegaat. Waarom zou je uberhaupt beginnen met een (streef)bedrag te noemen voor de geplande ontwikkeling? Zie het proces van het de renovatie van het Boijmansn van Beuningen, waar ook al eindeloos over geld gedebatteerd werd voordat het duidelijk was hoe groot de ingreep in het bestaande gebouw zou worden. Misschien kunnen de initiatiefnemers beginnen met het uitspreken van inhoudelijke doelen en daar vervolgens een proces voor organiseren. Zomaar een ideetje.
Terecht wordt in jullie artikel de vraag gesteld of Zuid een icoon nodig heeft en voor wie dit icoon dan is. Als stichting Charlois aan het Water zijn wij al 10 jaar actief op Zuid. Sinds vijf jaar met het Paviljoen ..aan het Water; een podium voor muziek, kunst en eten. Alle kunstenaars, muzikanten en koks zijn bewoners uit de aangrenzende wijken en maken de plek tot een ontmoetingsplek aan de Maashaven. Onze ervaring is dat de kracht van Zuid hem juist in het kleinschalige ligt. Er is een netwerk van kleine culturele instellingen op Zuid, allemaal met een eigen insteek, die wel de bewoners weten te bereiken maar ook bezoekers uit Noord aantrekken. De kleinschaligheid en de netwerksamenwerking zijn karakteristiek voor Zuid met zijn diverse bevolkingssamenstelling en ruimtelijke fragmentatie. Als de cultuurcampus geen oog heeft voor dit bestaande culturele netwerk zal de UFO helemaal niet landen.
“Het is niet bedoeld om direct iets te betekenen voor de buurtbewoners.” Wat een dooddoener. Qua betrekken van buurtbewoners kunnen er allerlei dingen gedaan worden. Er kan gedacht worden aan de invulling van de horecaruimtes door lokale ondernemers, openbare lezingen en dergelijke. De initiatiefnemer zou hier actieve stappen in moeten nemen, in plaats van het over te laten aan ‘wat de buurt ervan vindt’. Als je laat zien dat je de buurt wil betrekken, dan zal de buurt ook sympathieker tegenover je project staan.