Als kapper knipt Ivan Winter niet alleen haar, maar is hij ook een soort therapeut voor zijn klanten. In deze column reeks vertelt hij over de bijzonder openhartige gesprekken die hij in de barbershop voert. Deze keer: nu de kapperszaak weer dicht is, zijn de laatste dagen van het jaar zwaar.
Ik ben altijd vrij op maandag. Het is een dag waarop ik even de dingen kan doen waar ik normaal niet aan toe kom. Vooral dit jaar is het belangrijk om een vrije dag te hebben. Buiten lopen met de kleine in een draagzak, luisteren naar Chillhop Essentials Winter 2020-playlist. Maar in de ochtend van maandag 14 december valt het me op dat veel mensen me toch vragen of ik ze die dag nog kan knippen. Ik krijg een berichtje van Janpier Brands (directeur van WORM), waarin staat dat premier Rutte mogelijk een harde lockdown gaat aankondigen, die de volgende dag al in zou gaan. Dat verklaart het. We weten allemaal hoe dat is afgelopen.
Een week later spring ik op een Felyx om mijn tondeuse in de zaak op te halen. Als ik binnenkom in de donkere zaak, overvalt me het gevoel van een horrorfilm die maar niet ophoud.
Toen ik begon aan deze columnreeks had ik mezelf beloofd om juist niet over de horrormomenten van dit jaar te schrijven. Deze griezelfilm maken we met zijn allen mee.
Ik vond het juist een uitdaging om in 2020 te blijven hopen op positieve momenten, waarop we achteraf zouden kunnen terugkijken en dan zeggen: “2021, kom maar op”.
Maar nu de kapperszaak dicht is en ik niet meer knip, blijken deze laatste dagen van het jaar het zwaarst. Het zou makkelijker zijn geweest als we van de zomer even op vakantie hadden kunnen gaan, na de geboorte van mijn dochter. Haar toch iets van de wereld laten zien, zodat ze kan ervaren dat het allemaal wel goed komt. Maar dat is er allemaal niet meer van gekomen. Ik pak mijn tondeuse en doe de deur van de zaak achter mij dicht.
Nog geen reactie — begin de discussie!