De vakantiehuisjes op Hoek van Holland worden verkocht, een groot aantal volkstuintjes bij Blijdorp wordt opgedoekt, op de Kruiskade moet een toren van tweehonderd meter hoog verrijzen. Volgens Raymond Landegent geven de projecten die de afgelopen tijd worden aangekondigd door de gemeente blijk van ouderwets en meedogenloos bouwen.
Economische klappen, onzekere tijden, de derde lockdown, oneindig thuiswerken. Wat je er ook van vindt, deze coronatijd biedt tijd voor bezinning en reflectie. Behalve dan voor de vastgoedafdeling van de gemeente Rotterdam. In de afgelopen tijd heeft die het gepresteerd om vier keer groot nieuws naar buiten te brengen, waaruit blijkt dat er een neoliberalistische storm is opgestoken.
In de reprise: de grond onder 1100 vakantiehuisjes op recreatiepark Hoek van Holland worden door de gemeente verkocht aan de hoogste bieder, omdat het park verouderd is. Bewoners werden begin november geïnformeerd met een brief, maar vele bewoners vernamen het nieuws via de media. De gemeente geeft aan dat het park niet ‘winstgevend’ is en dat ze er graag van af willen. De toekomst laat zich raden: die ziet er voor de huurders niet al te best uit. Huren zullen stijgen, bewoners raken hun opgebouwde bezit kwijt en sociale structuren worden doorgeknipt.
In 1921 is het park door koningin Wilhelmina geschonken aan de Rotterdammers. De gemeente beheert dat park dus al honderd jaar, ze zouden de beheerfunctie inmiddels toch in de vingers moeten hebben. Waarom zetten ze er geen capabele parkmanager op en maken ze er iets van, een koninklijk cadeau geef je toch niet zomaar weg? Huurders: succes met actievoeren!
Dan de Kruiskade. De vastgoedontwikkelaars van Manhave hebben de gemeente ervan weten te overtuigen dat er een tweehonderd meter hoge toren moet komen op de plaats van de voormalige bioscoop Lumière. Voor de vergeetachtige of import-Rotterdammer: dat is het gebouw tegenover Café de Beurs, schuin tegenover de voormalige Off Corso, waar nu een Shoebaloo en een Basic Fit zijn gevestigd.
Al 3 reacties — discussieer mee!
altijd goed om kritisch te schrijven maar het moet wel wat meer zijn dan stemmingmakerij. Immers er komt meer groen bij in de binnenstad met de aanpak van Hofplein, bijna een voetbalveld met ca 60 bomen, Hofbogen park,2 km lang, en langs de stadsas parken in rijn-en maashaven. En wat je boven al niet moet vergeten er zijn heel veel mensen die al heel lang op zoek zijn naar een woning, daar moeten woningen voor worden gebouwd en gelukkig bouwt Rotterdam die binnenstedelijk zodat we genoeg landschap rondom de stad over houden, dus zo rucksichtlos is het toch niet!
heel mooi als er nieuw binnenstedelijk groen bij komt, maar voordat nieuwe, strak onderhouden stadsparken met jonge bomen de waarde van het mozaïeklandschap van een 80 jaar oud tuincomplex hebben, zal het vele jaren duren. (mits ze überhaupt zo oud en gevarieerd mogen worden) het meeste nieuwe groen dat ik zie voldoet wellicht aan de eerste recreatiebehoefte van de stadsmens, maar biedt zelden het hele voedselketen onderdak en mist dus veel biologische en ecologische waarde. we zijn ons van de urgentie bewust, roepen om biodiversiteit, maar nemen we de woningbehoefte van planten en dieren ook serieus? niet alleen buiten in het landschap en boven op de daken, maar dichtbij en dus relevant voor ons dagelijks leven? wat hebben we op lange termijn aan mooie woningen, als het weinige betekenisvol levendige groen verdwijnt uit onze leefomgeving? zijn er in de stad echt geen andere plekken en manieren om woningen te bouwen of zijn ze alleen minder makkelijk op te ruimen en te realiseren?
Dit artikel gaat over de ondoordachte bouwwoede maar vlak ook de sloopwoede van de neoliberale wethouder niet uit. Momenteel staan in het kader van de Woonvisie ruim 1000 betaalbare woningen en dus ook hun bewoners op de tocht. De Fazantstraat is gelukkig gered, wie weet volgt er meer goed nieuws !