Een motie die oproept om de cultuursubsidie aanvragen van dit jaar opnieuw te laten beoordelen door de Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur (RRKC), kwam slechts één stem tekort in de gemeenteraad van 26 november. De reacties van culturele instellingen zelf zijn ook keihard: de adviezen zijn vooringenomen, slecht geïnformeerd en inconsistent.
De meeste kritiek is terug te voeren op een ontwerpfout in het beoordelingsproces: het gebrek aan wederhoor. De instellingen hebben geen gelegenheid gekregen om te reageren op het advies van de RRKC. Dat leidt maar tot eindeloze welles-nietes-discussies, was waarschijnlijk het idee.
Maar de angst voor wederhoor die de RRKC lijkt te hebben, is onterecht. Alle Rijksfondsen hebben immers een bezwaar- en beroepsprocedure. Als voormalig commissievoorzitter bij het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie heb ik hier zelf ervaring mee. Een enkele keer werd een bezwaar tegen een advies dat wij hadden uitgebracht door een onafhankelijke commissie gegrond verklaard. Dan moesten wij ons werk overdoen. Na het meewegen van de bezwaren kwamen we tot een kwalitatief beter advies, waar de commissie zelf ook gelukkiger mee was. Logischerwijs kan een advies ook leiden tot een (hogere) subsidietoekenning.
De gemeenteraad heeft een motie aangenomen die de RRKC opdraagt alsnog wederhoor te organiseren. Maar de subsidiebedragen worden niet meer gewijzigd
De RRKC brengt maar één keer in de vier jaar advies uit en heeft daarom relatief weinig ervaring. Rijksfondsen daarentegen behandelen jaarlijks vele honderden aanvragen. Het is onbegrijpelijk dat de RRKC niet bij hen heeft afgekeken hoe je zo’n proces het beste kan inrichten. Met een strakke procedure en een scherp beoordelingskader, is wederhoor niet ingewikkeld of tijdrovend.
Waar is de politiek in deze? Die is immers opdrachtgever van de RRKC. Het college heeft hier en daar wat gerepareerd, door anders te besluiten dan haar adviesraad adviseert. En de gemeenteraad heeft een motie aangenomen die de RRKC opdraagt alsnog wederhoor te organiseren – en waar nodig de adviezen aan te passen. Maar de subsidiebedragen die zijn toegekend, worden niet meer gewijzigd, heeft de gemeente de instellingen laten weten.
De gemeente verwijst daarbij naar een vergadering van een subcommissie van de gemeenteraad, waarin de RRKC de bezwaren van twee instellingen heeft behandeld. De RRKC komt voor deze instellingen niet tot een andere conclusie over het subsidiebedrag dat zij adviseert. Dat kan. Maar het betekent niet dat dit automatisch voor alle bezwaren geldt. Wie weet of die terecht of onterecht zijn en of dit consequenties moet hebben voor het geadviseerde subsidiebedrag, zolang die nog niet zijn gehoord?
De werkelijke reden dat de subsidiebedragen niet heroverwogen worden, is vermoedelijk dat de gemeente er niet aan wil. Want als sommige instellingen onterecht zijn afgewezen of gekort, ontstaat er opnieuw veel gedoe. Dan moet er geld bij (altijd lastig) of hetzelfde geld moet anders worden verdeeld. In het laatste geval heeft de hele culturele sector wat te verliezen en zal de onrust enorm zijn.
Liever de rust bewaren in deze onzekere tijden, dan instellingen terecht subsidiëren. Dat is het lastige parket waarin de gemeente nu zit, door toedoen van de RRKC. De dupe zijn de Rotterdamse culturele instellingen die het door corona al moeilijk hebben. In een tijd dat zij van de landelijke politiek moeten sluiten terwijl IKEA open blijft, krijgen ze ook van de RRKC een klap in het gezicht. Dat Den Haag niet veel op heeft met cultuur weten we al lang. Een vooringenomen, slecht geïnformeerd en inconsistent cultuurplanadvies in eigen stad doet soms meer pijn.
Om te reageren moet je ingelogd zijn. Inloggen kan je hier. Als je nog geen account hebt meld je nu aan als supporter of maak hier een gratis reageerdersaccount aan.