Begin februari, nog net voor de enorme daling van de temperaturen, bezoek ik het oude buurthuis aan de Havenstraat 231 in Rotterdam Delfshaven. De straat is een helder voorbeeld van gentrification: aan de ene kant nieuwbouwappartementen en aan de andere kant verouderde woningen. Het oude buurthuis (dat al sinds 2012 leeg staat) is niet te missen door de enorme banner die aan de buitenkant hangt, met de leus ‘Voor 14’ erop. Een aantal klusjesmannen kijkt me verbaasd aan als ik aanbel bij de enige bel die het doet.
Het pand verkeert nog in een prima staat, al merk je wel dat er al een aantal jaar geen onderhoud aan is gepleegd. Op verschillende plekken staan emmers om het lekkende water op te vangen en er zijn ook een aantal schimmelplekken op de vloer. ‘Wat een verspilling van ruimte dat dit leegstond’, bedenk ik mij, op het moment dat Tycho de trap af komt. Tijdens het betreden van het gebouw vraag ik me af: met welk doel wordt deze strijd gestreden?
Wat is de bedoeling van deze bezetting?
“De campagne Voor 14 is oorspronkelijk opgezet om de AOW en het minimumloon te verhogen, maar eigenlijk is het doel ervan veel breder. We willen namelijk ook de ongelijkheid in de samenleving blootleggen. Er wordt al heel veel over dit onderwerp gepraat en gediscussieerd, maar soms moet je ergens echt voor strijden. En met het kraken van dit pand willen wij aangeven dat er veel daklozen zijn in Nederland, en in Rotterdam in het bijzonder. De afgelopen tijd nemen de aantallen door de coronacrisis alleen maar toe en er wordt eigenlijk weinig aan gedaan. Terwijl er aan de andere kant wel steeds duurdere woningen komen en ‘prima leefbare’ woningen eigenlijk voor niks worden gesloopt. Door dit probleem aan te kaarten, hopen we dat de gemeente maar ook de landelijke politiek hier iets aan gaat doen.”
