Ze zag dat mensen tegen negenen iets sneller gaan lopen, hoorde fietsers elkaar zeggen hoeveel minuten ze nog hadden om thuis te geraken. Zodra de klok negen uur slaat, voelt het buiten alsof het middernacht is – zo stil is het er. Het enige geluid komt van langs snellende maaltijdbezorgers, of een enkele wandelaar met hond.
Zelf had ze een werkgeversverklaring op zak, maar toch was het volgens Loes een spannende onderneming. De meeste politieagenten wierpen een enkele blik op het statief en lieten haar begaan. Alleen op de laatste avond werd ze staande gehouden, met de vraag of ze voor haar werk of voor een hobby aan het fotograferen was. De agenten, die toegaven een tikkeltje verveeld te zijn, vertelden haar vervolgens waar ze volgens hen de interessantste lege straten kon vinden.
