Bij zijn aanstelling in januari voor een derde termijn schreef Aboutaleb aan de gemeenteraad: “Vertrouwen is de kurk waarop onze democratie drijft. Een zachte kracht die een sterke pijler vormt onder ons overheidshandelen.” Zijn derde termijn is ingegaan met een smaller draagvlak dan de media en de politiek willen inzien. In de stad broeit er iets dat Coolsingel nog niet heeft bereikt.
Het vertrouwen bij Rotterdammers in de overheid en de politiek is laag. Bij de laatste gemeenteraadsverkiezing stemde minder dan de helft van de kiesgerechtigden. Ook bij de afgelopen Tweede Kamerverkiezingen was de opkomst laag. Is het vreemd dat het gevoel van machteloosheid in een democratie hier zo groot is? Van de doorgeslagen flexibilisering op de arbeidsmarkt, gebrekkig onderwijs, het gigantisch tekort aan betaalbare woningen, tot het beleid om arme mensen de stad uit te jagen, en het etnisch profileren: relatief gezien wonen in Rotterdam de meeste mensen die aan de kant staan waar de klappen vallen.
Vertrouwen is inderdaad de kurk waar onze democratie op drijft, en gezien de cijfers is het vertrouwen alarmerend laag. Dit moet de overheid en de politiek zich aanrekenen. Aboutaleb speelt hier zelf na 12 jaar burgemeesterschap een aanzienlijke rol in. In de wijken waar er veel problemen spelen merk ik dat Aboutaleb niet gezien wordt als hun burgemeester. Als er wel wordt gestemd in deze wijken, dan gebeurt dat niet op de oude politiek. DENK is de grootste linkse partij terwijl de PvdA, de partij van de burgemeester, is gedecimeerd. BIJ1 stelde haar zetel in Den Haag veilig dankzij de stemmen uit Rotterdam. Dit zijn partijen die kritisch zijn op de burgemeester.
Aboutaleb staat bekend als de law & order burgemeester. Vooral buiten Rotterdam is hij populair geworden met zijn gespierde uitspraken in (internationale) media ten aanzien van radicale moslims. In Rotterdam leeft hij op gespannen voet met de Turkse gemeenschap die hij minder geïntegreerd vindt dan de Marokkaanse. Aboutaleb is sinds de rellen in Hoek van Holland de harde handhaver. De politie is zijn sterke blauwe arm die in bepaalde wijken onevenredig wordt gevoeld.
Die politie heeft een racismeprobleem. Etnisch profileren is aan de orde van de dag. Jongeren van kleur worden verhoudingsgewijs vaker aangehouden, gecontroleerd, gefouilleerd en beboet. Burgemeester Aboutaleb ontkende deze praktijk vorig jaar in een debat over dit onderwerp. Pijnlijk was het filmpje dat uitkwam waarin een Rotterdamse agent ‘kutn*ger’ zei tegen een arrestant terwijl een ander de arrestant in een nekklem hield. Pogingen om het politiekorps diverser te maken, en zo beter aan te sluiten bij de stad, lopen stuk. Het korps is een giftige plek voor mensen van kleur.
Waar de politie faalt, moet de burgemeester ingrijpen in het belang van de stad
Dat de racistische agenten wiens app-groep openbaar werd niet zijn ontslagen, is geen verrassing voor veel Rotterdammers. De politie heeft het zelfreinigend vermogen van een doucheput. De politiechef Westerbeke noemde de betreffende agenten zelfs ‘goede dienders’. Zondag kwamen honderden demonstranten bij elkaar bij het bureau Marconiplein om het ontslag van de agenten te eisen. Inmiddels hebben meer dan 10.000 mensen een online petitie ondertekend die hiertoe oproept.
Van de politie zelf valt in deze zaak weinig te verwachten. De politie staat mede onder het gezag van de burgemeester. Waar de politie faalt, moet de burgemeester ingrijpen in het belang van de stad. De stad heeft een politie nodig die schoon is van enige vorm van discriminatie en racisme. Net zoals de politie vrij moet zijn van corruptie.
Het aanblijven van de agenten ondermijnt het vertrouwen in de politie om zonder aanzien des persoons op te treden. Het is onbestaanbaar dat de politie agenten de straat op stuurt met racistische drek in het hoofd en een dienstwapen op de heup. Toch gebeurt het.
De burgemeester heeft meegedacht met de politiechef en heeft daarbij, zo bleek uit berichtgeving van NRC, ook de onverteerbare uitspraak ‘weer een Turk minder’ over het vermoorde meisje Hümeyra meegewogen en kwam tot het advies de agenten met fluwelen handschoenen aan te pakken. Dat de klokkenluider in deze zaak is weggepest deed de burgemeester in het raadsdebat af als ‘personele ontwikkelingen van een enkele medewerker’. Terwijl de zittende garde zich gesterkt voelt door deze uitspraak en de houding aan de top, is er binnen de politie onrust en verbijstering over deze aanpak en met name bij bi-culturele agenten.
Aboutaleb is in de afgelopen twaalf jaar te sterk vergroeid met de politie om een geloofwaardige tegenkracht te zijn. De politie heeft meer dan ooit druk van buitenaf nodig om te veranderen. Door alles bij hetzelfde te laten, bladdert het vertrouwen in de overheid verder af. Maar Aboutaleb heeft zich meermaals doof gehouden voor deze kritieken op zijn functie en op de politie. Hij erkent het probleem niet. Daardoor is hij niet in staat om de politie te normeren.
Voor het herstel van vertrouwen in de politie is het daarom nodig dat Aboutaleb plaats maakt voor een nieuwe burgemeester. Rotterdam heeft een empathische burgemeester nodig. Een burgemeester die racisme niet tolereert. Een burgemeester die het niet alleen in woord maar ook in daad opneemt voor de familie van Hümeyra. Voor de klokkenluiders die racisme onthullen. Voor de politieagenten die zich onveilig voelen in hun eigen gelederen. Een burgemeester die de overheid, de politiek en de stad dichter tot elkaar brengt zodat de democratie weer opleeft.
Vreemd dat de kop genuanceerder is dan et artikel? Volgens mij kan er beter staan: Aboutaleb kan en wil niets doen aan racisme bij politie.
Om te reageren moet je ingelogd zijn. Inloggen kan je hier. Als je nog geen account hebt meld je nu aan als supporter of maak hier een gratis reageerdersaccount aan.