Door de vele wandelingen met haar coronapuppy ontdekt onze nieuwe columnist Elfie Tromp de stad op een nieuwe manier. “Ik leer de Bergweg mijden omdat er teveel kippenbotjes van de KFC worden uitgetuft.”
Ik dacht dat ik Rotterdam door en door kende, omdat ik op elk mogelijk tijdstip de stad wel heb doorkruist, maar niets is minder waar. De pandemie heeft me een wandelend cliché gemaakt nu ik een coronapuppy heb. Met hem aan de lijn ontdek ik het gesloten Rotterdam nu op zijn honds. Ik leer de Bergweg mijden omdat er teveel kippenbotjes van de KFC op de grond worden uitgetuft. Ik weet aan welke singels de speelhonden lopen en waar de vechthonden. Ik weet op welke tijden ik de speelplaatsen moet vermijden omdat er te veel gillende kinderen zijn. Ik heb geleerd dat er een wereld van levende wezens is en een wereld van dingen. Ballen worden gevonden en verloren. Hamburgerdoosjes en stokken liggen te wachten om opgepakt te worden door de bek waar het in past.
Ik ben socialer geworden door mijn hond. Terwijl hij speelt en snuffelt, praat ik met de baas van de poepetende Bonkie over hoe je het best zelf je haar kunt knippen, heb ik elke dag een klein praatje over God met de werkloze kok met zijn Staffordshire, en laat ik de baas van Goofy een rondje lang klagen over solliciteren en verplichte coronatesten.
Nog geen reactie — begin de discussie!