Nee, we hebben nog geen banlieues of getto’s. Maar ook Nederlanders trekken zich steeds vaker terug in homogene wijken en dat gaat ten koste van de sociale veerkracht in de samenleving, stelt planoloog Dries Zimmermann. Drie adviezen om daar met gebiedsontwikkeling verandering in te brengen.
Nederland is de afgelopen jaren ongelijker geworden en in toenemende mate ‘ontmengd’. De ongelijkheid slaat naast economisch ook op verschillende schaalniveaus ruimtelijk neer. Er tekent zich steeds meer een samenleving van twee snelheden af, waarin sociaaleconomisch sterke groepen en groepen die het minder hebben elkaar minder en minder tegenkomen. Deze ontmenging is een stress die de sociale veerkracht van de Nederlandse samenleving in gevaar brengt en deze daarmee op verschillende schalen destabiliseert. Alleen als verschillende groepen elkaar blijven tegenkomen, ontstaat er – de voor een samenleving noodzakelijke – samenhang als basis voor sociale veerkracht.
In dit essay ga ik eerst in op het begrip sociale veerkracht, vervolgens duid ik het proces van ontmenging en verlies van samenhang in Nederland in de afgelopen decennia. Ik stip een aantal grote ontwikkelingen aan die hieraan ten grondslag liggen. Ook laat ik zien wat de effecten van deze ontwikkelingen zijn voor de sociale veerkracht van de Nederlandse samenleving. Ik sluit af met aanbevelingen voor de praktijk van gebiedsontwikkeling.
Nog geen reactie — begin de discussie!