Waarom is het Rotterdamse stadhuis nog steeds een mannenwereld? — betaald artikel

Slechts één op de drie Rotterdamse gemeenteraadsleden is vrouw. In het college van burgemeester en wethouders is de verhouding één op vijf. Rotterdam heeft bovendien nog nooit een vrouwelijke burgemeester gekend. Hoe komt dat?

De hoge, statige zaal van het Rotterdamse stadhuis die bestemd is voor commissievergaderingen had tot ongeveer een jaar geleden de weinig tot de verbeelding sprekende naam ‘Zaal 7’. In maart 2020 werd de ruimte omgedoopt tot de Suze Groenewegzaal, vernoemd naar de bekende feministe uit de vorige eeuw. Bijna de hele gemeenteraad stemde direct voor. (Alleen Leefbaar Rotterdam stemde tegen. Fractievoorzitter Joost Eerdmans vond het “nogal wat om in de eerste de beste raadsvergadering eventjes zo’n besluit te nemen”.)

Suze Groeneweg heeft dan ook een belangrijke rol gespeeld in de Nederlandse en de Rotterdamse politiek. Ze werd in 1875 geboren als boerendochter in het Zuid-Hollandse dorp Strijensas en ging in 1918 de geschiedenis in als het eerste vrouwelijke Tweede Kamerlid. Het was het eerste jaar dat vrouwen verkozen mochten worden, hoewel ze zelf nog niet mee mochten stemmen. En alsof Groeneweg nog niet genoeg geschiedenis had geschreven, werd ze een jaar later ook het eerste vrouwelijke gemeenteraadslid van Rotterdam. Voormalig burgemeester van Rotterdam Pieter Oud beschreef haar als ‘geen katje om zonder handschoenen aan te pakken’.

Maar ondanks de spirituele aanwezigheid van Suze Groeneweg blijft het Rotterdamse stadhuis, ruim honderd jaar nadat zij voor het eerste plaatsnam in de raadszaal, toch voornamelijk een mannenwereld. Zo heeft Rotterdam nog nooit een vrouwelijke burgemeester gehad en bestaat het college van burgemeester en wethouders op dit moment uit slechts twee vrouwen, tegenover negen mannen. De gemeenteraad wordt voor slechts een derde gevuld door vrouwen. Daarmee ligt de vertegenwoordiging van vrouwen in het stadsbestuur beduidend lager dan in de andere drie grote steden. In Amsterdam zijn de vrouwen in het college in de meerderheid, en in de raad is het bijna fifty-fifty.