Vorig jaar won Katarina Jazbec de RTM Pitch, een flinke (financiële) steun in de rug om haar film over sjorders in de Rotterdamse haven te voltooien, op het snijvlak van documentaire en poëtische auteursfilm. De geportretteerde sjorders, wiens beroep het is om containers op schepen vast te zetten of los te maken, hebben op het eerste gezicht een ruwe buitenkant. Maar in de film laten zij zich op een verrassend gevoelige en kwetsbare manier zien.
Je hebt een film gemaakt waarin je fascinatie voor de haven leidend is. Waar komt die fascinatie vandaan?
“Dat hangt samen met mijn liefde voor Rotterdam. Bij een havenstad hoort een openheid voor nieuwe culturen en invloeden. De haven is een zichtbare verbinding met plekken ver weg op de wereld. En aan schepen en zeevaart is allerlei symboliek verbonden die ik mooi en poëtisch vind. Doordat ik een achtergrond in economie heb, kan ik er ook niet omheen om de haven als een onderdeel van onze economische machine te zien. Een machine die altijd maar door moet blijven draaien en groeien. In de haven zie je de gevolgen van die manier van leven uitvergroot.
