Zou de nieuwe ‘doe-democratie’, de Wijk aan Zet, het dramatische slooplot van de Tweebosbuurt hebben kunnen voorkomen? Onze columnist Jiska Engelbert is bang van niet. Niet zolang de gemeente niet écht politiek en ambtelijk lef durft te tonen.
Het leken twee berichten over twee verschillende werelden. Maar ze gingen toch echt allebei over de gemeente Rotterdam, en over hoe zij inspraak en zeggenschap van burgers organiseert. Op 18 juni werd bekend dat VN rapporteurs Vestia en de gemeente Rotterdam al eerder dit jaar hadden aangesproken op het onvoldoende betrekken van bewoners van de Tweebosbuurt bij besluitvorming over hun wijk.
Rond datzelfde moment presenteerde de gemeente haar gloednieuwe plan de Wijk aan Zet: een ambitieuze (infra)structuur voor een ‘doe-democratie’ op wijkniveau. Want, zo stelt de analyse van de gemeente waar het nieuwe plan op is gebaseerd: ‘De invloed van Rotterdammers op hun leefomgeving moet groter worden’. De gelijktijdige bekendmaking van de VN-analyse en de gemeentelijke visie voor meer lokaal zeggenschap werpt onherroepelijk de volgende vraag op: had de Wijk aan Zet het dramatische slooplot van de Tweesbosbuurt kunnen voorkomen?
Al één reactie — discussieer mee!
Onderstaande voorstellen deed ik medio april aan het College, en waren mijn inbreng tijdens een Raadscommissie Veiligheid en Bestuur. Na 2 maanden kreeg ik een ambtelijk reactie die ook maar niet in de verte leek op de slagvaardigheid waarop de gemeente zich laat voorstaan. Een extra argument voor het sensibiliseringsoffensief dat ik hieronder voorstel.
http://www.pedeng.nl/gericht