Het grootste drijvende kantoor ter wereld wordt deze week in de Rijnhaven geopend, door Koning Willem-Alexander. Met dit project verkrijgen architectenbureau Powerhouse en ontwikkelaar RED Company een bijzonder stevige positie in het lucratiefste gebied van de stad, waarbij de gemeente niet veel meer kan dan ‘volgen’.
beeld: Sylvana Lansu
Het was even billenknijpen voor architectenbureau Powerhouse en ontwikkelaar RED Company, toen in februari een enorme bak beton de hoerenloper (Rijnhavenbrug) naderde. De drijvende bak die is gebouwd in Zaandam en met een sleepboot naar de bestemming in de Rijnhaven getrokken werd, paste maar net tussen de brugpijlers door. De bak doet nu dienst als fundering voor het grootste drijvende kantoor van de wereld: het Floating Office Rotterdam.
Al 8 reacties — discussieer mee!
Heel goed dat je dit stevig aan de kaak stelt Teun,
ik ben sinds een paar maanden weer op eigen initiatief, en in gesprek met bewoners en “gemeente”, me (weer, na 20 jaar afwezigheid) aan het verdiepen in wat er niet okee gaat op Zuid, en hoe het beter zou kunnen/moeten, zowel kwa structuurplanning alswel betrokkenheid van bewoners en maatschappelijke instellingen. Jouw artikel is een waardevolle “sluitsteen” van mijn analyse tot nu toe.
Ik werk nog wat onder de radar, maar praat graag eens met je op een bankje aan het Mallegat over mijn stand van zaken…..
groet!
Mooi artikel. Over ambities en uitkomsten. Als het woord ‘milieu’ valt of ‘klimaat’, dan speelt geld kennelijk geen rol meer. Ondertussen ligt het andere prestigeproject ‘drijvend bouwen’ (alsof dat in Nederland of in de wereld zo bijzonder is), de Bollen, te verpieteren in de Schiemond.
Goed dat dit project kritisch wordt bekeken. Wat nog ontbreekt is een stedenbouwkundig en architectonisch commentaar. Hierbij het startschot. Om te beginnen met de (on)wenselijkheid om op het water te bouwen. Het open water is een van Rotterdams belangrijkste kwaliteiten. Openbare ruimte van de hoogste kwaliteit. Die wordt hier verkwanseld, voor een gebouwtje met een in mijn ogen zeer matige uitstraling, die meer past bij een kantorenparkje ergens in de provincie. Wel is er voor een particulier belang veel uitzicht over het water bedorven en bovendien worden ook gebruiksmogelijkheden van de kade of oever beperkt.
Zo’n kantoortje van drie lagen midden in de grote stad Rotterdam , dat doe je niet. Daarvoor is Rotterdamse grond toch veel te kostbaar, al is het hier formeel misschien geen grond, maar water. Als je als stad echt zoiets wil, wees dan stoer en bouw een ‘floating tower’ van 20 verdiepingen met een beperkte footprint. Met in elk geval op de begane grond publiekstoegankelijke ruimte en voorzieningen. Laat de Rotterdammers meegenieten van zo’n ontwikkeling. Nu zien we een nogal saai, grijs,, ondanks het glas gesloten ogend gebouw op een ponton. Het heeft iets van een uit z’n krachten gegroeide woonark. Gelukkig drijft het ding en kan het weggesleept worden.
Hallo Matthijs,
alvorens een Floating Tower van 20 lagen te water te laten zou ik je adviseren eerst wet van Archimedes nog even te raadplegen….
verder vind ik dat je niet al te formeel en deftig moet doen op het havenwater, het is juist vanouds een levendig komen en gaan van schepen/lading in allerlei groottes, vormen en kleuren…. in mn ambtelijke tijd schreef ik de koepelnota welstand voor Rdam, en buitendijks gebied is daar in die gewenste sfeer in omschreven. Ook het massale OMA gebouw De Rotterdam voegt zich daarnaar……een stapeling metalen supervolumes die ook morgen weer weg zouden kunnen/mogen zijn.
Hoi Wim, Wat ik heb willen aangeven is dat naar mijn mening het architectonische resultaat en het programma kwalitatief (en ook kwantitatief) onvoldoende zijn om deze uitzonderingspositie te rechtvaardigen. Much ado about nothing.
Die boodschap is beslist duidelijk overgekomen Matthijs, en het is prima dat je dat communiceert via dit platform, er is niet veel constructief onafhankelijke journalistiek meer…..grt.
Sterk stuk Teun. Door de haast hebben we een gebouw met nauwelijks uitstraling op een Triple A-locatie. Het feit dat ontwikkeling en architectuur in één hand liggen, heeft een aantal voordelen. Maar de risico’s zijn volgens mij vele malen groter. En het lijkt erop alsof de gemeente daar geen grip op heeft. Overigens gaat dezelfde combinatie ook aan het werk bij de vernieuwing van het Hofplein.
Ontwikkelaar/architect De Ru had ook wel even mogen melden dat het idee van een drijvend zwembad in de Rijnhaven bepaald niet uniek is. Het was Iris de Kievith die dat plan in 2013 indiende voor een Stadsinitiatief. En dat op een haar na (pakweg 600 stemmen verschil geloof ik) won. Niet alleen het idee van een drijvend zwembad trouwens, het was eigenlijk een drijvend gebouw waar je ook kon zwemmen.
Plagiaat zou ik het niet willen noemen, maar het was wel netjes geweest als De Ru het even had vermeld.
Dat doe ik dan dus maar:
https://www.irisdekievith.nl/portfolio/drijvend-zwembad/
Daar komt nog bij – en dat is belangrijker – dat het zwembad van Iris de Kievith uiterst duurzaam was, het had een functie naast louter zwemmen. Dat is bij het (vooralsnog) privé zwembad van Powerhouse niet het geval. De zogenaamde duurzaamheid van dit Floating Office is nauwelijks innovatief te noemen: toepassing van reeds bestaande – soms reeds lang bestaande – technologie.
En zoals Teun terecht opmerkt: met al dat beton is het sowieso zo duurzaam niet: marketingpraat. BREEAM-punten verzamelen is niet hetzelfde als een werkelijk innovatief en duurzaam ontwerp realiseren.