Je kon ze sinds dit voorjaar tegenkomen in meerdere Rotterdamse wijken: posters met ‘Huur niet te duur.’ Ze zijn deel van een campagne waarmee de gemeente Rotterdam huurders en verhuurders bewuster wil maken van hun rechten en plichten. Hoognodig, laten de verhalen van deze huurders zien.
Volgens de Rotterdamse Woonvisie, bekend om de omstreden sloopplannen voor sociale huurwoningen, moet de gemeente ook toezien op het goed huren en verhuren van woningen. Want daar gaat veel mis. Recent startte Rotterdam daarom de ‘Weet wat je (ver)huurt’-campagne, voortgekomen uit het in oktober 2020 gelanceerde actieplan Goed Huren en Verhuren. De campagne duurt ten minste tot in 2023.
“We zien in de praktijk dat huurders en verhuurders hun plichten lang niet altijd nakomen,” zegt een woordvoerder van afdeling Stadsontwikkeling van de gemeente Rotterdam. Een eerlijke huurprijs is bijvoorbeeld één van de rechten van een huurder. Voor de kale huurprijs van een woning is namelijk een landelijk maximum bepaald via een puntensysteem. Maar ondanks deze ‘eerlijke huurprijs’, mogen verhuurders voor een vrijesectorwoning alsnog zelf hun huur bepalen.
Toch kan je ook als particuliere huurder in aanmerking komen voor een huurverlaging als de huurprijs boven dat maximum komt. Maar hoe weet je of jouw huurprijs te hoog is? En hoe krijg je daadwerkelijk huurverlaging? Uit de verhalen van verschillende Rotterdamse huurders blijkt dat het laatste vaak een lange weg is, zonder garantie op succes.
Al één reactie — discussieer mee!
Waarom schrijft men ‘Slechts 44% van de woningen in Rotterdam is in bezit van woningcorporaties.’
Rotterdam heeft verhoudingsgewijs het hoogste aandeel in corporatie woningen van heel Nederland. Rotterdam kan best meer eigen woning bezit gebruiken, ipv nog meer corporatie woningen. De wantoestanden op de woningmarkt zitten op andere onderdelen dan dat de woningcorporatie de heilige graal heeft.