In de roerige geschiedenis van Museum Rotterdam is een nieuw hoofdstuk aangebroken. Op 19 november presenteren kwartiermaker Marco van Vulpen en programmamaker Anouk Estourgie hun toekomstplan dat barst van ambitie. Vers Beton sprak Estourgie over hoe het verleden van de stad eindelijk een serieuze plek moet krijgen.
Museum Rotterdam ging op 1 december 2020 dicht voor het publiek. Alleen de dependance aan de Coolhaven (Museum ’40-’45-Nu) bleef open. Op advies van de Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur (RRKC) kreeg het museum enkel nog budget om de collectie te beheren, en om een ‘nieuwe stadsmuseale functie’ uit te denken.
Daarmee begon oud-directeur van Rotterdam Festivals Johan Moerman. Hij werd aangesteld als verkenner en presenteerde in mei 2021 drie scenario’s voor de nieuwe stadsmuseale functie: de eerste optie was een ‘Huis van de geschiedenis’ in een herkenbaar gebouw, met ruimte voor zowel een vaste tentoonstelling als wisselexposities. Scenario twee was een ‘Huis van de stad’ met een kleiner gebouw voor de vaste opstelling en wisselexposities vooral op andere plekken in de stad. En dan was er nog het museum als ‘Spin in het web’ zonder eigen gebouw.
Al één reactie — discussieer mee!
Geweldig idee, mij uit het hart gegrepen. En het komt op een cruciaal moment, nu de gemeenteraad binnenkort moet beslissen over een nieuwe omgevingsvisie, ‘De Veranderstad’ geheten. Uitgangspunt van deze visie is dat Rotterdam móet veranderen om zichzelf te blijven. Een gevaarlijk concept, want er zit geen rem op. Bovendien staat die veranderzucht op gespannen voet met behoud van het bestaande – de omgevingsvisie geeft dat zelf ook toe.
Het meest weerloos tegen de veranderzucht zijn de groene en monumentale waarden van onze stad. En het duidelijkste slachtoffer is momenteel de Parkhaven. In de omgevingsvisie aangeduid als een ‘zoekgebied voor stedelijke ontwikkeling.’
Terwijl, als ergens een stuk geschiedenis van de stad goed te beleven valt, is het bij de Parkhaven, een gaaf ensemble van rijksmonumenten als het Maastunnelcomplex, de Parksluizen en de Euromast. Ik zou zeggen: plaats daar een pop up expositieruimte en vertel met foto’s en films hoe dit stuk stad tot stand is gebracht. De beleving van de plek zal er nog sterker door worden.
En misschien dat de gemeente dan eindelijk tot het inzicht komt dat het volle zicht op deze monumentale plek behouden dient te worden.