Het was altijd ver-van-mijn-bed-show, de verhalen over mensen die straks – maar ook nu al – hun energierekening niet meer kunnen betalen. Vaak zijn dat toch huurders van sociale woningen die slecht onderhouden zijn? Niet of niet goed geïsoleerd en dan ook nog in de armere wijken van Nederland?
Met de hoge gasprijzen en een strenge winter voor de deur, heeft het Rijk dan ook maatregelen genomen om de gevolgen voor huishoudens te verzachten in 2022: minder belasting heffen op energie. En een extra belastingkorting op de energierekening. Al met al levert dit gemiddeld €400 aan compensatie op per huishouden.
Ik las het, ik zag het en ik dacht: wat fijn voor die mensen dat onze Staat dit doet. Natuurlijk schoot het ook nog door mijn hoofd dat een meer structurele oplossing beter zou zijn, zoals het verduurzamen en goed isoleren van de woningen. En ik ging vervolgens verder met mijn Netflix-serie.
Verdubbeling
Tot ik een week of wat geleden een sms ontving van mijn energieleverancier. Mijn contract loopt binnenkort af en ik kon makkelijk verlengen via telefoon of internet. Het is zo een taak op je to-do lijst waar je absoluut geen zin in hebt, maar als het gedaan is ben je tevreden met het vinkje dat kunt zetten bij done. Dus toch maar de telefoon gepakt, ondertussen op internet op zoek naar prijsvergelijkers voor energie.
Niet te lang in de wacht, een vriendelijke dame aan de lijn en ik zit klaar met pen en papier om de nieuwe aanbieding te noteren op basis van gebruik en de prijs per eenheid. Want ik ga natuurlijk wel de prijzen vergelijken met die van andere aanbieders!
De vriendelijke dame vraagt mijn gegevens en zoekt mijn jaarverbruik op. Ze klinkt ineens wat aarzelend nu. “Ja, daar was ik al bang voor, dat betekent een verdubbeling. Uw nieuwe maandbedrag wordt €766 per maand. Ik zou dan nog even wachten met verlengen als ik u was”.
Ik weet alleen nog maar “okay, is goed, fijne dag” te stamelen. Ik staar eerst een ogenblik naar mijn telefoon. Dan ga ik meteen het internet op, op zoek naar een aanbieding. Want elke aanbieding moet toch beter zijn dan dit voorstel. Maar helaas. Engie, Nuon, Eneco; ze hebben allemaal dezelfde ‘aanbieding’.
Energiearmoede
Nu woon ik redelijk ruim, in een goed geïsoleerde woning (dat denk ik tenminste). Ik betaal per maand rond de 350 euro aan energie en gas. Met de huidige energieprijzen wordt dat ruim €400 per maand meer. De compensatie die het Rijk heeft bedacht aan maatregelen voor een heel jaar, heb ik dus per maand nodig. En opeens is daar het woord: energiearmoede.
Wanneer meer dan tien procent van het besteedbaar inkomen uitgegeven wordt aan het warm houden van de woning, dan is hier sprake van. En het kijkt me recht in het gezicht. Met mijn koopwoning, met mijn modale inkomen.
Via Facebook lees ik van enkele mensen dat zij ook een verdubbeling van hun energierekening voorgeschoteld kregen bij het opnieuw afsluiten van een contract. Ik ben dus niet de enige met zo een groot verschil tussen het huidige termijnbedrag en het nieuw voorgestelde bedrag.
Wat nu? Besparen op het verbruik en beter isoleren lijkt het devies om de schade te beperken. Gelukkig hebben we in Rotterdam Milieucoaches en via duurzaam010.nl vraag ik een afspraak voor persoonlijk advies, wat ik kan doen om mijn verbruik naar beneden te krijgen. Ik hoop dat het meer is dan het plaatsen van radiatorfolie, een advies dat onder andere door milieucoaches in Bospolder-Tussendijken veelvuldig is uitgedeeld.
En voorlopig verleng ik mijn energiecontract nog maar even niet. Mijn huidige contract loopt nog tot eind februari 2022. Dat is de luxe die ik nu nog heb: wachten op betere prijzen. Maar intussen hoop ik dat Vadertje Staat nog een keer zijn sociale gezicht laat zien. En ons door de winter helpt met maatregelen voor de energieprijzen, die wel echt helpen.
Als huurder van een sociale woning heb ik een geweldig mooie energierekening. Ik woon in een complex midden in het centrum gebouwd begin jaren ’80, dat tien jaar geleden helemaal is gerenoveerd. Mijn energielasten zijn beperkt tot 60 euro voorschot per maand voor de stadsverwarming en het warm water. Bij de afrekening krijg ik altijd 1/3 daarvan terug. Er is geen gasaansluiting. Mijn elektriciteitsrekening bedraagt 16 euro per maand voorschot, de eindrekening komt neer op 100 euro elektriciteit per jaar. Vorig jaar zei de Eneco tegen me: meneer u gebruikt zo weinig energie, u mag per maand betalen. Toen ik las, dat de regering 400 euro energiesubsidie ging uitdelen, lag ik in een deuk.
Nu ligt mijn appartement op het zuidoosten en in de winter als de zon schijnt, hoef ik de verwarming niet aan te doen. Ik ben al heel lang milieubewust bezig. Zo heb ik relatief nieuwe apparaten en overal LED- of spaarlampen. De was droog ik op het balkon en de afwas doe ik met de hand. Ook op andere terreinen hou ik rekening met mijn ecologische voetafdruk. Ik reis met de fiets of het OV, eet grotendeels vegetarisch en biologisch. Ondanks het verplichte thuiswerken is mijn energierekening tot mijn verbazing vrijwel gelijk gebleven. Misschien is mijn situatie uitzonderlijk.
Natuurlijk moeten we massaal investeren in duurzaam maken en isoleren van woningen. In verschillende delen van Rotterdam lopen daarvoor projecten. Makkelijk gaat dat niet. Een goede vriend woont in een maisonnette in Pendrecht, waar een dergelijk project loopt: van het gas af en isoleren. Alle woningen in het complex zijn koopwoningen. Een groot deel van de koopwoningen is gekocht door verschillende huisjesmelkers, die de woningen aan arbeidsmigranten verhuren. De vereniging van eigenaren functioneert nauwelijks, want de huisjesmelkers zijn alleen op papier lid. Verduurzaming kost extra geld, ondanks de subsidies. Dat geld hebben eigenaren/bewoners niet en de huisjesmelkers geven niet thuis. Dat maakt meedoen aan het duurzaamheidsproject nauwelijks mogelijk. Het is duidelijk dat hier meer moet gebeuren, dan het inzetten van milieucoaches. Maar wat?
Om te reageren moet je ingelogd zijn. Inloggen kan je hier. Als je nog geen account hebt meld je nu aan als supporter of maak hier een gratis reageerdersaccount aan.