Ga naar de inhoud

Pleurt ’t in ons tassie

Onze nieuwe columnist Meryem Slimani kwam tijdens haar citytrip in Parijs veel Nederlandse toeristen tegen. Maar hoe herkende zij Rotterdammers? “Struinend door de smalle straatjes van Parijs was het fijn om iets herkenbaars te zien: de Susan Bijl tas.”

Vers Beton – Robin Duister – Columnist portret Meryem Slimani – 2021
beeld: Robin Duister

Waar herken ik Rotterdammers aan? De niet lullen maar poetsen mentaliteit is lastig aan een passant op straat te zien. Een Rotterdams accent herken ik van heinde en verre. Zelfs mijn ooit zo ‘provinciale’ hevig articulerende kak accent heeft een plattere klank gekregen na 18 jaar in 010. Maar zo lang je iemand niet hoort praten weet je ook niet of ze iets kénnen of kúnnen. Toch vond ik tijdens de herfstvakantie een manier om Rotterdammers te spotten. 

Met twee vriendinnen reisde ik met onze kinderen naar Parijs. Op de tweede dag van onze trip bezochten we Disneyland Parijs. Eén ding viel op: om ons heen werd er veel Nederlands gesproken. “Het lijkt wel alsof alle Nederlanders in Parijs zijn,” grapte één van ons nog. Ergens ook wel logisch aangezien een groot deel van het land herfstvakantie had en blijkbaar velen hadden besloten om naar Parijs te gaan. 

Ondanks dat mijn vriendinnen en ik vaker in Parijs zijn geweest was het voor onze kinderen de eerste keer. Daarom hadden we een ambitieuze planning. Eigenlijk waren vier dagen te kort om zo’n grote stad te ontdekken maar als échte Rotterdammer moet je roeien met de riemen die je hebt. Ja toch? 

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek

Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk. Je bent al lid vanaf € 7,50 per maand, de eerste maand lees je gratis.

Misschien vind je dit ook interessant

  • 85 jaar na het bombardement laat de geschiedenis zich opnieuw ontdekken 

    • Kunst en Cultuur

    Na het bombardement van 14 mei 1940 stond tachtig jaar lang vooral de verwoeste stad centraal. Maar wie waren de ménsen die erbij omkwamen? Met projecties door de stad geeft De namen van 14 mei de slachtoffers eindelijk een gezicht.

  • De kinderen van Lebensborn: ontworteld, gestigmatiseerd en veerkrachtig

    • Kunst en Cultuur

    “Geef de Führer een kind” was de slogan van Lebensborn, het geboorteprogramma dat Duitsers moest aansporen om zoveel mogelijk ‘arische’ kinderen te verwekken – de beoogde nieuwe leiders van het Derde Rijk. Toen dat niet effectief bleek, werden kinderen die arisch oogden zonder pardon geroofd uit Oost-Europa en ‘gegermaniseerd’. De Rotterdamse fotograaf Angeniet Berkers documenteerde deze veelal onbekende geschiedenis.

  • Sober raves: “De maatschappij zou beter zijn als we elke dag dansten”

    • Kunst en Cultuur

    “Bedankt, maar ik ga liever naar een niet-nuchtere rave, want dit klinkt echt awkward”, is de reactie als Zuza Nazaruk vertelt over sober raves. En toch: aanvankelijk ongemakkelijk tussen een groep vreemden, staat Nazaruk twee uur later uitzinnig mee te dansen, nuchter. Body on. Head off. 

  • Alle artikelen

De Stadsagenda

  • Een poëtische stortbui op de Binnenrotte!

    Venue: Binnenrotte
    Datum:
  • Van 12 tot en met 15 juni 2025 openen gebedshuizen hun deuren. Samen met Rotterdamse makers en denkers creëren we ruimte waarin kunst, gesprekken en workshops samenkomen.

    Venue: Meer dan 40 gebedshuizen in Rotterdam doen mee.
    Datum:
  • Het aantal betaalbare woningen moet omhoog, wachtlijsten omlaag. Woningzoekenden, waaronder families, alleenstaanden, studenten, ouderen, zijn wanhopig. Ons leven wordt uitgesteld door de wooncrisis. Dakloosheid is ons dreigende perspectief. Wij kunnen geen kant op! Wij eisen actie NU.

    Datum:
  • Bekijk de agenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam