Ga naar de inhoud

De kiezer heeft gesproken: de Rotterdamse raad begint met een motie van wantrouwen

Gisteren werd de nieuwe gemeenteraad benoemd. De raad met het minste vertrouwen van de Rotterdammers ooit, volgens Casper Jongeling. “De nieuwe raadsleden zullen het radicaal anders moeten gaan doen dan hun voorgangers als zij het vertrouwen willen herstellen.”

Drukwerk
beeld: Maxim de Gilder en Lilo Boerman

Deze verkiezingen waren het dieptepunt in de Rotterdamse democratische geschiedenis. De politieke partijen hebben slechts 39 van de 100 kiesgerechtigden Rotterdammers weten te overtuigen om te gaan stemmen, ruim 300.000 kiesgerechtigden gingen niet stemmen. De Rotterdamse kiezer heeft gesproken middels afwezigheid: de politieke partijen hebben ons vertrouwen niet. Of om in politieke termen te blijven: de meerderheid van de kiezers stemde voor een motie van wantrouwen. En hoewel er nu een nieuw dieptepunt bereikt is, is er geen sprake van een incident, al sinds 2010 is er geen meerderheid van de Rotterdamse kiezers gaan stemmen. Dit is structureel.

En geef de kiezer eens ongelijk, want eerlijk is eerlijk, er is voor de Rotterdammers geen peil meer op te trekken. Afgelopen periode lieten de raadsleden het massaal afweten. Veel raadsleden kwamen niet, nauwelijks of onvoorbereid naar commissievergaderingen en konden niet voorkomen dat het college 10 van de 14 van haar eigen doelstellingen niet aantoonbaar hebben gehaald. Verontwaardiging was er echter niet bij de raadsleden. Er is een cultuur ontstaan waarin raadsleden van coalitiepartijen elkaar en het college ontzien, en waarin oppositiepartijen buitenspel worden gezet. Stilzwijgend wordt er al jaren ingestemd met deze praktijk.

Zo gingen de fractievoorzitters van het Christen-Democratisch Appèl (CDA) en de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) afgelopen periode heel lichtzinnig om met de grondbeginselen van onze democratie, de scheiding der machten, door als gekozen volksvertegenwoordigers de overstap te maken naar de uitvoerende macht. Zij werden wethouder in het college dat zij gezworen hadden om vier jaar lang te controleren. Vervolgens kozen dezelfde personen ervoor om zich als wethouder wederom verkiesbaar te stellen voor de functie van raadslid, weer terug naar de controlerende macht. Dit terwijl het een publiek geheim is dat zij eigenlijk wethouder wilden blijven. Begrijpt u het nog?

Nog geen reactie — begin de discussie!

Schrijf hier je reactie

Gerelateerde inhoud

Wil je dit soort artikelen blijven lezen?

Vers Beton kan niet bestaan zonder haar leden. Lees onbeperkt artikelen op Vers Beton voor € 7,50 per maand, de eerste maand is gratis.

Misschien vind je dit ook interessant

De agenda die je aan het denken zet

De leukste vacatures in en om Rotterdam