In de wekelijkse rubriek Talk of the town bespreekt Vers Beton iets dat speelt in de stad. Deze week: Is de opmars van honingbijen in de stad nog wel goed voor de biodiversiteit?
“Bijen houden van de stad”, zegt imker John Hoogendoorn. “Er is veel meer biodiversiteit in de stad dan op het platteland. Daar heerst de monocultuur van de landbouw, er zijn nauwelijks nog bloemen en bestrijdingsmiddelen vernietigen de bijen.” Met tien andere mensen had ik me gemeld voor een wandeling langs bijenkasten in Arboretum Trompenburg, de botanische tuin in Kralingen. Noem het een bescheiden daad van verzet.
Want drie weken eerder was ik verzeild geraakt in een demonstratie van Extinction Rebellion op het Weena. De slagader van de stad werd feestelijk in bezit genomen door jongeren die met veel tamtam, vlaggen en performances aandacht vroegen voor de klimaatcrisis en de uitputting van de aarde. De optocht werd voorafgegaan door een dodenmars van een tiental in het rood geklede figuren. Jonge activisten gingen in gesprek met voorbijgangers. Ook met mij. Ik vond deze vorm van protest een verademing. Discussiëren op straat.
Een Oost-Europese studente sprak haar zorgen uit over de drastisch in omvang afgenomen insectenpopulaties. Ze wees op het belang van World Bee Day – Wereld Bijendag. In 2018 slaagde Slovenië erin de Verenigde Naties te overtuigen van de noodzaak van zo’n dag. Het land heeft een geweldige traditie waar het bijenteelt betreft, sinds pionier Anton Janša in 1766 de eerste imkerschool in Europa opende. 20 mei geldt daar voortaan als de dag waarop overheden, bedrijven en burgers wereldwijd worden aangespoord activiteiten te ontplooien die de habitat van bijen en andere bestuivers kunnen verbeteren. Eenmaal thuis keek ik in de Rotterdamse stadsagenda. En verdomd: in het kader van World Bee Day had er een wandeling met een imker op het programma gestaan. Maar vanwege het slechte weer was het evenement uitgesteld naar 12 juni.
En zo meldde ik me afgelopen zondag in het Arboretum. Ik had vooral oudere luisteraars van het radioprogramma Vroege Vogels verwacht, maar het gezelschap bleek aanzienlijk jonger en diverser. Onze imker, John, bleek een gedreven verteller met vijftig jaar ervaring in de bijenteelt. Met veel liefde vertelde hij over zijn ‘beesten’. Waar ze hun nectar halen. Hoe ver ze vliegen. Hoe verkenners geschikte bloemen vinden. Hoe ze communiceren. Welke rol de koningin, de darren en de werksters vervullen.
John laat ons honing proeven. Eerst uit potjes en later bij de kasten mogen we de lekkernij direct uit de honingraat lepelen. Onze bijenhouder is gespecialiseerd in de ‘buckfast’, een uit Engeland afkomstige hybride honingbij. Dankzij slimme kruisingen met ondersoorten van de Europese honingbij werd deze variant geselecteerd kenmerken die voordelig zijn voor de imker: de honingopbrengst is groot en het karakter van het diertje is zachtaardig.
Al één reactie — discussieer mee!
hoi,
als het gaat om een bijenlint ( Honey Highway) en minder/effectief maaien is het misschien leuk om eens met Karin Padmos te babbelen. Zij is enorm actief op dit gebied en probeert als jaren tot een gezond maaibeleid bij de gemeente te komen.