In Rotterdam en andere steden zijn er duizenden stickers zijn er in de openbare ruimte te ontdekken, op lantaarnpalen, deuren en verkeersborden. Meestal op ooghoogte, omdat ze dan goed zichtbaar zijn. En op palen van verkeerslichten, zodat voetgangers en fietsers er langer de tijd voor hebben de boodschap van de sticker tot zich te nemen.
In al die duizenden stickers zijn er verschillende soorten te onderscheiden. Je hebt de commerciële stickers, vaak van kleinere bedrijven die stickers als reclame gebruiken. Zoals bijvoorbeeld de sober vormgegeven, witte sticker met in zwarte letters de tekst ‘Krijg nou de klere(n)’. Het is een zakelijke boodschap van @de naaister Rotterdam, een naaiatelier gevestigd aan de Zomerhofstraat 71 in Rotterdam.
In deze categorie valt ook het visitekaartje van de Rotterdamse dichter Michel van der Stel. Hij toont, op zijn blauwe sticker met witte letters, de titels van vijf door hem gepubliceerde Engelstalige boeken, zoals No Shame en Painfully Honest. Op de rechthoek staat ook een klein fotootje van de dichter zelf.
Heeft het plakken van stickers voor een dichter nut? Volgens Van der Stel is het een goedkope manier om je werk aan de man te brengen. Van der Stel: “Het zorgt voor naamsbekendheid. Niet dat ik opeens honderden dichtbundels verkocht, maar mensen benaderen je. Dat komt ook omdat mijn website op de sticker staat. Een enkele keer lijkt het zelfs tot boze reacties omdat mensen geïrriteerd zijn over de stickers. Ze horen volgens hen niet in de openbare ruimte thuis. Ik vind stickers een verfraaiing van het stadsbeeld.”
