Ga naar de inhoud

Tien jaar NPRZ: een “sleepbootje” dat het stuur niet graag uit handen geeft — betaald artikel

Dit artikel is voorzien van een blokkade in verband met betaalde toegang, waardoor een gedeelte van de inhoud pas leesbaar is wanneer je bent ingelogd en beschikt over een geldig abonnement.

Er gaapt een gigantische kloof tussen de bestuurlijke werkelijkheid en de beleving van bewoners op Zuid. Dat bleek opnieuw bij de commissievergadering over de tussenevaluatie van het Nationaal Programma Rotterdam Zuid (NPRZ). De kloof moet niet alleen het NPRZ zich aantrekken, maar ook een te afwachtende gemeenteraad.

NPRZ
beeld: Oana Clitan

Vraag mensen op Zuid wat het Nationaal Programma Rotterdam Zuid (NPRZ) is en ze halen hun schouders op. Geen idee. Cary Lindeborg, voorzitter van de wijkraad Lombardijen, nam de proef op de som en benaderde willekeurige wijkgenoten. Slechts één van de tien had van het NPRZ gehoord en noemde het nieuwe Zuidplein. De voorzitter noemt het “een kwalijke zaak” dat haar wijk na tien jaar niets van het programma heeft meegekregen. “Je kunt wel mooie gebouwen neerzetten, maar als je niet investeert in mensen, in de kinderen en jongeren, hebben zij helemaal geen geld om rond te lopen in dat mooie Zuidplein.”

Lindeborg was een van de drie burger-insprekers op de commissievergadering van 12 oktober over werk, inkomen, onderwijs, schulden, samenleven, armoede en NPRZ (Wiossan). Agendapunt was de tussentijdse evaluatie van het NPRZ, ‘Tot hier en nu verder’. Het rapport, opgesteld door oud-minister en topambtenaar Martin van Rijn, is opvallend mild. Dankzij het grootschalige verbeterprogramma voor Zuid op het gebied van wonen, werk en school gaat het met de inwoners beter dan tien jaar geleden, stelt hij. Zo komen meer bewoners aan het werk, zit er een stijgende lijn in de schoolprestaties en verbetert de woningvoorraad. 

Tegelijkertijd zijn de resultaten “kwetsbaar” en vraagt de economische structuur meer aandacht. Voor het realiseren van de gestelde ambities zijn “intensiveringen”, “doorbraken” en “aanvullende strategieën” nodig. Denk bij intensiveringen aan begeleiding van de groep mensen die nu geen werk vinden. Denk bij doorbraken aan de aanpak van kwalitatief slechte (particuliere) woonvoorraad en de aanpak van het lerarentekort. En denk bij aanvullende strategieën aan een kansrijke en gezonde omgeving voor kinderen die opgroeien op Zuid.

Gerelateerde inhoud

Steun onafhankelijke journalistiek

Als abonnee van Vers Beton kun je alle artikelen onbeperkt lezen en delen met je eigen netwerk.

Misschien vind je dit ook interessant

  • Twee jaar na de White Lives Matter-projecties hebben de daders de politieke wind mee

    • Politiek

    Zes maanden cel eist het Openbaar Ministerie tegen de twee mannen die tijdens de jaarwisseling van 2022-2023 racistische leuzen op de Erasmusbrug projecteerden. Nigel van Schaik woonde de rechtszitting bij en ontdekte dat we anno 2025, met de PVV als grootste politieke partij, misschien wel moeten geloven aan een nieuwe werkelijkheid.

  • Verkoop kunstenaarsatelier Kunst en Complex: de gemeente ging eens niet voor de winst, maar zet nu wel de verhoudingen in M4H op scherp

    • Architectuur en stedelijke ontwikkeling

    Met de verkoop van een karakteristiek fabriekspand aan de Keileweg geeft de gemeente de gebiedsontwikkeling in M4H een slinger. Het pand gaat naar de projectontwikkelaar met het meest creatieve plan. Maar de huidige huurders – kunstenaarsvereniging Kunst & Complex – werden hier niet bij betrokken en dwarsbomen nu de benodigde vergunning. Wat gaat de gemeente doen?

  • “Elkaar ‘echt zien’ gaat verder dan elkaar tolereren”

    • Politiek

    Hoe zorg je in tijden van polarisatie voor verbinding in de samenleving? Harvard-socioloog Michèle Lamont schreef er een boek over. In aanloop naar haar lezing bij De Dépendence – en vlak voor de Amerikaanse verkiezingen – sprak Arlette van den Berg met haar.

  • Alle artikelen

De Stadsagenda

De leukste vacatures in en om Rotterdam