Aan de voet van de Hef op Zuid is er een plek voor en door bewoners: het Hefpark. Marco Martens loopt mee met bestuurslid Ingrid Baron. “Voor mij gaat het om de mensen die samenkomen, niet om waar je vandaan komt. Al gebeurt er onderling wel wat.”
Van station Rotterdam Zuid tot aan de Hofbogen ligt een lange, onbebouwde strook stad boven de spoortunnels. Aan de zuidkant van de rivier vind je, tussen de Rosestraat en de Oranjeboomstraat, het Hefpark. Twaalf jaar geleden nog braakliggend terrein, nadat een rij cafés en huizen aan het Stieltjesplein gesloopt werd omwille van de ontwikkeling van de Kop van Zuid. Toen de bouwplannen vanwege de financiële crisis niet doorgingen, gaven buurtbewoners samen met de gemeente een tijdelijke invulling aan het stuk grond, dat nu een park is.
Er werden moestuintjes aangelegd die allemaal door één of meerdere buurtbewoners worden beheerd. Er kwam een BMX-baan, een beachvolleybalveld en een kippenren. Recenter werd een speeltuintje geplaatst, waar ik zelf als buurtbewoner regelmatig met mijn kinderen kom. Wat me dan opvalt: het is ogenschijnlijk een van de weinige plekken in de wijk waar de ontmoeting tussen de buurtbewoners uit diverse sociale klassen en met verschillende levensovertuigingen écht plaatsvindt. Zo vanzelfsprekend is dat nog niet nu de maatschappelijke breuklijnen op alle fronten zichtbaarder dan ooit lijken te zijn.
Nog geen reactie — begin de discussie!