Onderzoek
Zowel de coronacrisis als het toeslagenschandaal kwamen in Rotterdam het hardst aan. En daar kwam de oorlog in Oekraïne met stijgende prijzen bovenop. Het verhaal van drie Rotterdamse zussen laat pijnlijk zien hoe crisis op crisis bij dezelfde mensen terechtkomt. “Dat vormt een groter probleem dan het tien jaar geleden was.”
Een baan in het ziekenhuis, een mooie auto, een koophuis en op vakantie kunnen gaan: dat is de toekomst die Nilda Gonçalves Tavares al van jongs af aan voor ogen heeft. Een doodnormaal leven – maar daar heeft de man aan haar voordeur geen boodschap aan. “Je zit in de schulden, toch?” vraagt hij. Nilda vraagt zich af hoe de man dat weet, alsof hij het kan ruiken. Ze geeft geen antwoord. “Eén ritje, alleen even naar het buitenland”, vervolgt hij. “En je bent weer schuldenvrij.”
Het is niet de eerste keer dat Nilda op de proef wordt gesteld, die zomerdag in 2007. Je zou het bijna de rode draad van haar leven kunnen noemen. Samen met haar twee zussen is ze de afgelopen twintig jaar eigenlijk constant op de proef gesteld. Steeds opnieuw werden ze hard geraakt door de crisissen die Nederland troffen. Steeds opnieuw moesten ze zichzelf zien te redden. De toekomst die Nilda voor ogen had raakte steeds verder uit beeld.
Vers Beton en OPEN Rotterdam volgden de afgelopen maanden Nilda (45), Dulce (42) en Fatima (40) en hun gezinnen: een familie uit Rotterdam die zich bevond op het kruispunt van drie crisissen. We gingen bij ze langs, spraken met hun kinderen, bladerden door multomappen en reconstrueerden de tegenslagen van de afgelopen twintig jaar. Opvallend: het was niet een oorlog of een dodelijk virus dat hun levens het meeste schade toebracht. Dat waren de ambtenaren van de Nederlandse Belastingdienst.
Nog geen reactie — begin de discussie!