Journalist van The New York Times, Nikole Hannah-Jones was in Nederland voor de 150-jarige afschaffing van de slavernij. Voorafgaand aan haar lezing in kantine Walhalla interviewde Sharyfah Bhageloe de historicus. “De journalistiek wil geloven vooruitstrevend te zijn en de taal van diversiteit en inclusie te spreken, maar de industrie worstelt ermee.”
“Vader hoopte dat als hij zijn land zou dienen, hij door zijn land eindelijk als een Amerikaan behandeld zou worden”, schreef historicus en journalist Nikole Hannah-Jones over haar vader die het leger inging. Het onderzoek waarin ze die zin schreef, The 1619 Project, werd in 2019 online in The New York Times Magazine gepubliceerd. Het leverde haar een Pulitzer Prize op. En ze stond in 2021 in de TIME top 100-lijst van ‘s werelds meest invloedrijke mensen.
Het jaartal 1619 is niet willekeurig gekozen: in dat jaar meerde het eerste slavenschip, The White Lion (dat voer onder een Nederlandse kaapbrief), aan in de nog jonge kolonies in de Verenigde Staten. Daarmee legden de eerste Afrikaanse tot slaafgemaakten voet op Amerikaanse bodem. Het onderzoek, waar verschillende auteurs aan meewerkten, bestaat uit essays en artikelen over de gevolgen van de slavernij op de huidige samenleving van de Verenigde Staten.
De 47-jarige Hannah-Jones is het kind van een zwarte vader en een witte moeder. Haar grootmoeder van vaders kant leefde in een VS waar ze indertijd niet dezelfde rechten had als witte Amerikanen. Zo had ze geen stemrecht. Hoewel de vader van Hannah-Jones dit recht een generatie later wel had, was er in de Amerikaanse samenleving in die jaren niet bijster veel veranderd wat betreft de sociale mobiliteit en positie van zwarte Amerikanen. Ook vandaag de dag is die positie weinig gelijkwaardig in vergelijking met die van witte Amerikanen, ondervond Hannah-Jones. De geschiedschrijving is eenzijdig, wat weerspiegeld is in het curriculum op de scholen. Dat besef vormde de eerste aanzet voor wat The 1619 project zou worden. Onderhand is er ook een podcast, boek -al meer dan 800 duizend exemplaren verkocht- en een zesdelige tv-serie.
‘Toxische propaganda’
Na haar afstuderen, twintig jaar geleden, begon Hannah-Jones bij een lokale krant in North Carolina. Inmiddels is ze al acht jaar journalist bij The New York Times. En is ze een van de meest controversiële journalisten in de VS. Haar werk over hoe de slavernij tot op de dag van vandaag vervlochten is met het politieke, sociale en economische weefsel van de VS, maakt veel tongen los in een gepolariseerd land als de VS. Zo noemde Donald Trump haar werk ‘toxische propaganda’. In verschillende staten werd er geprobeerd het project bij wet te verbannen. Sommige academische kringen beschouwen de historische analyse van Hannah-Jones als te kort door de bocht. Maar er klinkt ook veel lof voor haar kritiek op de veelal witte geschiedschrijving.
In aanloop naar Keti Koti sprak Hannah-Jones in Nederland over The 1619 Project. Zo gaf ze op Katendrecht in een uitverkochte kantine Walhalla een lezing voor de Dependance. Vers Beton sprak haar daar over de rol van het Nederlandse slavernijverleden op de samenleving en haar visie op journalistiek.
Je zei ooit in een interview met CBS News dat alle journalistiek activisme is. Waarom vind je dat?
Nog geen reactie — begin de discussie!