Talk of the Town
Tijdens een expositie over migratieverhalen van jonge makers, ervaart Loulou Drinkwaard voor het eerst hoe haar Surinaamse en Nederlandse cultuur samenkomen in het Maritiem Museum. Ze voelt zelfs even de tranen prikken bij een filmfragment van een oma die haar kleindochters haren kamt. “Dit is even wat anders dan miniaturen van VOC-schepen.”
Er leven twee culturen in mij; de Nederlandse en Surinaamse. Althans, dat zeggen mensen goedbedoelend: “Jij bent het allebei.” Alleen, vaak voel ik me geen van beiden, geen Nederlander en geen Surinamer. Tussen wal en schip. Koningin Máxima durfde eens te stellen dat de Nederlandse cultuur niet bestaat. De Surinaamse is daarentegen weer verbonden door de vele koloniale volksverhuizingen van verschillende culturen.
Thuiskomen
Als ik denk aan culturele verhevenheid, dan denk ik aan museale instellingen. Wat is de moeite waard om tentoon te stellen, wat is de waarde van historische voorwerpen, wanneer noemen wij iets kunst? Musea door heel Rotterdam zetten de toon door deze vragen te beantwoorden. Als ik een museum bezoek, kijk ik liever niet naar miniaturen van koloniale schepen of exposities over de “Gouden Eeuw”, die vooral verbloemen hoe de VOC complete volken heeft ontheemd. Het Maritiem Museum is voor mij geen instituut dat ik associeer met een gevoel van thuiskomen of verbondenheid.
Nog geen reactie — begin de discussie!