Talk of the Town
Nieuw is in Rotterdam vaak oud. Nieuwe appartementen in oude schoolgebouwen, nieuwe ‘culturele broedplaatsen’ in oude loodsen, nieuwe clubs in oude clubs. Oude wijn in nieuwe zakken, helemaal in de Rotterdamse nacht. Die moet noodgedwongen steeds weer haar oude jas aan. Same shit, different night, aldus Jonasz Dekkers. Maar hij wil dansen op echt nieuwe plekken, op onontgonnen terrein. Al is het maar voor even.
Als je nagaat dat Poing het oude Bar is, Mono in transitie zit naar iets nieuws, Perron sloot en weer opende en Now&Wow eerst een club was, toen een indoor festival en nu weer een club in het oude Factory010, dan is het wel duidelijk dat er van echte vernieuwing weinig sprake is in het Rotterdamse nachtleven.
Na lange tijd geen nieuwe club te mogen verwelkomen, heeft Rotterdam er sinds kort maar liefst twee nieuwe bij. Goed nieuws, maar: in Rotterdam is nieuw niet nieuw. Het is eerder circulair: het nieuwe Club Sahara bevindt zich in de kelder van Annabel, waar een paar jaar geleden nog Transport zat. En het nieuwe Club Centraal zetelt in het pand dat recentelijk nog de Vibes was.
Al 2 reacties — discussieer mee!
Mooi stuk en idd helemaal waar. Krankzinnig dat politici en city marketeers al jaren flirten met de mensen die hier de nachtcultuur moeten maken maar wat heeft het opgeleverd? Als ik kijk naar mezelf en hoe enthousiast ik was om iets moois neer te zetten voor de stad no matter what en wat daar nu van over is na 10 jaar aboutaleb en risico mijdende ambtenaren en opportunistische politici, zo zonde. Talent vloeit weg naar andere steden en een hele generatie talentvolle club eigenaren gooit de handdoek in de ring. Ik hoop zo erg dat de sluitingen van Poing, Weelde, Mono en Bit en idd t oplepelen en eeuwig heropenen van bestaande locaties laten zien dat er echt iets heel goed mis is in die manier waarop deze stad met nachtcultuur en de makers van nachtcultuur omgaat
Mooi stuk en idd helemaal waar. De sluitingen van zo n beetje alle vooruitstrevende podia voor nachtcultuur (Weelde, Poing, Bit, Mono) in n jaar tijd laten zien dat er echt iets goed mis is, wederom. En ja ik t is tekenend voor t gebrek aan mogelijkheden dat ondernemers niet verder komen dan t keer op keer noodgedwongen heruitvinden van bestaande locaties. Als ik kijk naar mezelf, na tien jaar BAR en Poing in het rechts conservatieve Rotterdam van Aboutaleb is er weinig meer over van mijn ooit tomeloze enthousiasme en liefde voor deze stad. Geen toeval dat ik nu in Schiedam en noord Frankrijk ben beland waar ik wel kan bouwen aan mooie projecten. Ik hoop dat Rotterdam de volgende generatie nachtcultuurmakers wel op waarde weet te schatten want deze makers kosten de stad nul euro en leveren in city marketing en aantrekken van jong talent meer op dan Ahoy en de Doelen bij elkaar