Onderzoek
Ondanks internationale klimaatafspraken willen Rotterdamse raffinaderijen tot minstens 2050 aanzienlijke hoeveelheden fossiele brandstoffen blijven maken uit aardolie. Deze geplande productie kan leiden tot honderdduizenden klimaatdoden, blijkt uit niet eerder gemaakte berekeningen van Vers Beton. Hoe gaat onze stad de geschiedenisboeken in?
Dit artikel in het kort:
- Dat Nederland ondanks de klimaatdoelstellingen in theorie oneindig veel fossiele brandstoffen kan exporteren, noemt hoogleraar Energie-economie Machiel Mulder “wrang” en een “gat in het beleid”.
- De Nederlandse olieraffinaderijen willen in 2050 nog tussen de 13 en 29 megaton fossiele transportbrandstoffen zoals diesel en kerosine produceren, terwijl de EU dan klimaatneutraal moet zijn.
- Vanwege internationaal klimaatbeleid gaan deze brandstoffen steeds meer naar lage-inkomenslanden met een mild klimaatbeleid.
- De olieproducten leiden bij verbranding tot grote hoeveelheden CO2-uitstoot, met 263.000 tot 556.000 klimaatdoden door hittegolven als gevolg. Dit blijkt uit nog niet eerder gemaakte berekeningen, uitgevoerd door Vers Beton.
- Voor de Europese klimaatdoelen telt alleen de CO2-uitstoot binnen de landsgrenzen mee; niet de uitstoot die vrijkomt na de export ervan. Voor klimaatverandering maakt het echter niet uit waar de uitstoot plaatsvindt.
Al 5 reacties — discussieer mee!
Nogal paniekerig verhaal. Rotterdam is nu eenmaal de beste plek om olie te raffineren en weer te exporteren. Hier gaan, terecht, pas het laatste de raffinaderijen dicht.
Dat is precies de mentaliteit waardoor we, in de woorden van Boudewijn Siemons, terecht zijn gekomen in: ‘een transitie die wereldwijd eigenlijk te laat begonnen is en te lang heeft geduurd’.
Dank voor de reactie. Dat de laatste olieraffinaderijen in Rotterdam staan is inderdaad een toekomstscenario. Of dat ‘de beste’ zijn, valt over te twisten. Hoe denkt u over het neveneffect van deze sector – klimaatverandering?
Gaat er niet om of het leuk of niet leuk is. Feit is dat we nog tientallen jaren olie nodig zullen hebben. Dan is Rotterdam de beste plek (in Europa) om te raffineren. Vanwege de logistieke mogelijkheden.
Dan kunnen we in Europa nog wel steeds de CO2 omlaag brengen. Dat gebeurt ook. Met nu het probleem van te weinig electra infrastructuur (waarvoor je weer erts nodig hebt om staal te maken).
Simpel is het niet. Paniekerige verhalen helpen niet.
Het is goed dat Vers Beton hier aandacht aan besteed. Het is geen paniekerig verhaal maar legt een groot dilemma bloot. We moeten namelijk oppassen voor wat ik noem Gattopardo Transities, ontleend aan bekende boek, Il Gattopardo, oftewel de Tijgerkat. Met daarin de beroemde passage: alles moet veranderen opdat alles hetzelfde blijft. Daarin schuilt het gevaar. Wie de transitie serieus neemt moet serieus werk maken van alternatieve scenario’s voor de Rotterdamse haven.