Ga naar de inhoud

Willemijn Schellekens

Links

Willemijn Schellekens (1980) studeerde Grafisch Ontwerpen aan de Willem de Kooning Academie Rotterdam en haalde haar Master Graphic Design aan Post-st.Joost in Breda. Ze werkt alleen of in samenwerking met andere ontwerpers en kunstenaars voor en met opdrachtgevers, andere ontwerpbureau’s, scholen, bedrijven, gemeenten en initieert eigen projecten, installaties en voorstellingen die “gewoon gemaakt moeten worden”.

Berichten van Willemijn Schellekens

  • Ziel op Zuid: Een tweede kans

    • Human interest

    Drie jaar geleden strompelde een man de spreekkamer van huisarts Nabil Bantal binnen. Zijn hart…

  • Ziel op Zuid: Hoop

    • Human interest

    Huisarts Nabil Bantal houdt Hoop in zijn handen, en ziet haar ouders opgelucht reageren omdat…

  • Ziel op Zuid: Hallelujah

    • Human interest

    Met een been omhoog en een been omlaag ligt de 75-jarige dame op de bank…

  • Ziel op Zuid: Tirannie

    • Human interest

    Ze is ontsnapt aan de vuisten van haar ex-man, om haar dochter hetzelfde pad te…

  • Ziel op Zuid: Eenzaam

    • Human interest

    “Ik ben niet somber, ik ben gewoon klaar.” Wat zeg je als één van je…

  • Ziel op Zuid: Piramide

    • Human interest

    Huisarts Nabil Bantal ziet aan de overkant van zijn bureau een mix van boosheid, teleurstelling…

  • Ziel op zuid: Thuis(zorg)

    • Zorg en Welzijn

    Een patiënt met een spierziekte ziet haar woonkamer veranderen in een zorghotel. Twee keer per dag heeft ze recht op thuiszorg. In de praktijk betekent dat: wachten, ziet huisarts Nabil Bantal.

  • Ziel op Zuid: Een man van 63 jaar

    • Zorg en Welzijn

    Nabil Bantal is huisarts en schrijver. Via zijn praktijk en patiënten kijkt hij naar de stad. In deze aflevering bekruipt hem een gevoel van leegte na het lezen van een overlijdensbericht.

  • Ziel op Zuid: Zwarte lijst

    • Zorg en Welzijn

    Nabil Bantal is huisarts en schrijver. Via zijn praktijk en patiënten kijkt hij naar de stad. In deze aflevering ziet hij met lede ogen aan hoe één van zijn patiënten de moed verliest.